Το Νόμπελ Ειρήνης στον Ντένις Μουκουέγκε και την Νάντια Μουράντ

Ο γυναικολόγος Ντένις Μουκουέγκε από το Κονγκό και η γιαζίντι Νάντια Μουράντ τιμώνται με το Νόμπελ Ειρήνης 2018 για τις προσπάθειές τους κατά

Το Νόμπελ Ειρήνης στον Ντένις Μουκουέγκε και την Νάντια Μουράντ
Το Νόμπελ Ειρήνης στον Ντένις Μουκουέγκε και την Νάντια Μουράντ

Ο γυναικολόγος Ντένις Μουκουέγκε από το Κονγκό και η γιαζίντι Νάντια Μουράντ τιμώνται με το Νόμπελ Ειρήνης 2018 για τις προσπάθειές τους κατά της χρήσης της σεξουαλικής βίας ως πολεμικού όπλου.Ντένις Μουκουέγκε «Εχω δει τι τούς έκαναν»

«Και οι δύο έθεσαν σε κίνδυνο την προσωπική τους ασφάλεια αγωνιζόμενοι με θάρρος κατά των εγκλημάτων πολέμου και διασφαλίζοντας δικαιοσύνη για τα θύματα», ανακοίνωσε η νορβηγική Επιτροπή του Βραβείου Νόμπελ Ειρήνης.

Η Επιτροπή δεν κατόρθωσε να επικοινωνήσει με τους δύο βραβευόμενους για να τους ενημερώσει. «Εάν παρακολουθούν, τα συγχαρητήριά μου από καρδιάς», δήλωσε η εκπρόσωπος της Επιτροπής.

Ο Ντένις Μουκουέγκε είναι γυναικολόγος από την Δημοκρατία του Κονγκό που περιθάλπει θύματα σεξουαλικής βίας.

Το Σεπτέμβριο του 2012 σε ομιλία του στα Ηνωμένα Έθνη, ο Ντένις Μουκουέγκε κατήγγειλε την ατιμωρησία που επικρατεί σχετικά με τους μαζικούς βιασμούς στη χώρα του και άσκησε κριτική στη διεθνή κοινότητα και στην κυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό για την αδράνειά τους σχετικά με τις σφαγές στην περιοχή Κίβου, στα ανατολικά της χώρας. Στις 25 Οκτωβρίου του 2012 τέσσερις ένοπλοι επιτέθηκαν στο σπίτι του ενώ αυτός έλειπε, έπιασαν ομήρους τις κόρες του και περίμεναν να γυρίσει για να τον δολοφονήσουν. Ο Ντένις Μακουέγκε τελικά γλύτωσε αλλά σκοτώθηκε ο φρουρός του.

Μετά από αυτή την επίθεση ο Μακουέγκε έφυγε με την οικογένειά του στην Ευρώπη. Επέστρεψε στο Bukavu, τον Ιανουάριο του 2013, και έγινε δεκτός με ιδιαίτερη θέρμη από τους κατοίκους.

Η Νάντια Μουράντ είναι ακτιβίστρια για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αφού υπήρξε σεξουαλική σκλάβα του Ισλαμικού Κράτους.Νάντια Μουράντ: Από σκλάβα του σεξ των τζιχαντιστών στο Νόμπελ Ειρήνης

Στις 3 Αυγούστου 2014 οι τζιχαντιστές δολοφόνησαν όλους τους άνδρες του χωριού Κότσο στην περιοχή Σιντζάρ του Ιράκ. Μετά τη σφαγή, το Ισλαμικό Κράτος προχώρησε στην υποδούλωση γυναικών και παιδιών. Όλες οι γυναίκες, μεταξύ αυτών η Μουράντ, η Λαμίγια Χατζί Μπασάρ, και οι αδελφές τους, απήχθησαν, πουλήθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν ως σκλάβες του σεξ. Στη σφαγή στο Κότσο η Μουράντ έχασε έξι από τους αδερφούς της και τη μητέρα της, η οποία δολοφονήθηκε μαζί με άλλες 80 μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκες που κρίθηκε ότι δεν είχαν σεξουαλική αξία.

Τον Νοέμβριο του '14 οι Μουράντ και Χατζί Μπασάρ κατόρθωσαν να δραπετεύσουν με τη βοήθεια γειτόνων τους, οι οποίοι τις έβγαλαν από την περιοχή που ελεγχόταν από το ISIS. Μετέβησαν σε καταυλισμό προσφύγων στο βόρειο Ιράκ και έπειτα στη Γερμανία.

Τον Δεκέμβριο του 2015, η Μουράντ μίλησε για την εμπειρία της στην πρώτη στην ιστορία σύνοδο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την εμπορία ανθρώπων. Τον Σεπτέμβριο του 2016 έγινε η πρώτη πρέσβειρα καλής θέλησης του UNODC (Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τον Έλεγχο των Ναρκωτικών και την Πρόληψη του Εγκλήματος) για την αξιοπρέπεια των επιζώντων από εμπορία ανθρώπων και συμμετείχε σε παγκόσμιες και τοπικές πρωτοβουλίες ευαισθητοποίησης σχετικά με τη δεινή θέση αναρίθμητων θυμάτων εμπορίας. Τον Οκτώβριο του 2016 το Συμβούλιο της Ευρώπης την τίμησε με το Βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Βάκλαβ Χάβελ, ενώ τον Δεκέμβριο του '16 τής απονεμήθηκε το βραβείο Ζαχάρωφ.