καθώς οι προεκλογικές του δεσμεύσεις δεν έχουν καμία συνάφεια και συνέπεια με τις κυβερνητικές του επιλογές.

Η Γιαλατζή αριστερά και ο “ταξικός πόλεμος” του ΣΥΡΙΖΑ.....

Να θυμηθούμε τις δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα, ως αντιπολίτευση περί σκισίματος των Μνημονίων και εκδίωξης της Τρόικας από την Ελλάδα, περί παράλληλου προγράμματος ανθρωπιστικής βοήθειας ύψους 12 δις ή περί ‘Ελπίδας και άλλων δαιμονίων’, παραφράζοντας το ‘έρωτας και άλλων δαιμονίων’ του Γκαμπριέλ Μάρκες. Όλα αυτά τα γενναία και μεγαλεπήβολα αφορούσαν την αντιπολιτευτική περίοδο του Αλ. Τσίπρα (2010-2011), όπου πολύ εύκολα περνούσε το αριστερό του αφήγημα.

Ερχόμαστε πλέον στην κρίσιμη χρονιά του 2014 για τη χώρα μας, όπου η ‘περήφανη’ αριστερά των 12 συνιστωσών αναλαμβάνει την εξουσία και ξεκινάει τον πρώτο μεγάλο της συμβιβασμό: συγκυβερνά με τους ΑΝΕΛ, μια παράταξη με ακραίες δεξιές καταβολές και άρωμα εθνικολαϊκισμού. Ένας γάμος που όμως καλά κρατεί, χωρίς κλυδωνισμούς παρ’ όλες τις ιδεολογικές τους διαφορές που τελικά στην πράξη αποδείχτηκε πως δεν υπάρχουν καθώς τους ενώνει το κοινό συμφέρον της εξουσίας.

Ξεκινάει τη διακυβέρνηση του Αλ. Τσίπρας, ο νεότερος πρωθυπουργός της Ελλάδας με μια επικοινωνιακή μάχη εντυπώσεων μέσω της ‘Βαρουφακικής’ διαπραγμάτευσης με δημιουργικές ασάφειες και βερμπαλιστικές κορώνες προς τους εταίρους σε μια προσπάθεια να πείσουν τον Ελληνικό λαό πόσο καλά μπορούν να πουλήσουν ‘τσαμπουκά’ στους δανειστές μας και να κερδίσουν αυτά που θέλουν. Όμως το μόνο που κατάφεραν ήταν να φέρουν τη χώρα το καλοκαίρι του 2015 στο χείλος του γκρεμού και να οδηγηθούμε σε ένα δημοψήφισμα- τραγέλαφο, όπου ενώ άλλο επέλεξε ο ελληνικός λαός, άλλο αξιοποίησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Το ‘ΟΧΙ’ των Ελλήνων μετατράπηκε από τον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα στη Σύνοδο Κορυφής στις 12 Ιουλίου του 2015 σε ΄ΝΑΙ’, αποδεχόμενος μια συμφωνία 12 δις. Κοινώς τα 12 δις του προεκλογικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ για την έξοδο από την ανθρωπιστική κρίση της χώρας μετατράπηκαν σε επιβολή μέτρων ύψους 12 δις για τον ελληνικό λαό, οδηγώντας ουσιαστικά σε φτωχοποίηση την ελληνική κοινωνία!

Όμως επειδή κάπως πρέπει να χαϊδέψουν όσους στήριξαν το ΟΧΙ (61,3%), σήμερα δια στόματος Κυρίτση, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, δόθηκε το ιδεολογικό στίγμα των πολιτικών αποφάσεων της κυβέρνησης καθώς ο «Ταξικός εχθρός είναι όσοι ψήφισαν ‘Μένουμε Ευρώπη’ και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ διεξάγει έναν ακήρυκτο ταξικό πόλεμο υπέρ των χαμηλότερων στρωμάτων και εις βάρος των ευπορότερων». (άρθρο του στην Αυγή).

Για αυτό άλλωστε, στις 22 Μαΐου 2016 , σχεδόν μετά από ένα χρόνο που ο Αλέξης Τσίπρας συνθηκολόγησε με τη real politic των δανειστών- εταίρων μας, όπου με ένα πολυνομοσχέδιο σκούπα δίνει γη και ύδωρ στους Ευρωπαίους και τιμωρεί τελικά όχι μόνο τους εύπορους αυτής της χώρας αλλά και τα μεσαία και χαμηλότερα στρώματα. Ο ταξικός πόλεμος της αριστεράς μεταφράζεται σήμερα στον αφανισμό της μεσαίας τάξης που αποτελούσε τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, σε ένα κυνήγι μαγισσών υπέρ του κεφαλαίου όπου ‘ποινικοποιείται’ κάθε μορφή επιχειρηματικότητας αλλά στρέφεται και κατά των χαμηλότερων στρωμάτων καθώς με τα μέτρα που ψήφισαν συρρικνώνονται οι μισθοί, μειώνονται οι συντάξεις, καταργούνται επιδόματα και εν γένει δημιουργούνται όλες οι προϋποθέσεις για μια υφεσιακή πολιτική απ’ όπου κανείς δεν μπορεί να καταλάβει πως θα ξεκινήσει η επανεκκίνηση της οικονομίας για να παραχθεί πλούτος και να αναδιανεμηθεί.

Τα μέτρα που ψηφίστηκαν είναι πολύ σκληρά, όμως θα σταθώ στα ακανθώδη που είναι: 1ον) η δημιουργία Υπερταμείου διάρκειας 99 χρόνων για το ξεπούλημα της ελληνικής δημόσιας περιουσίας, 2ον) η υιοθέτηση του αυτόματου δημοσιονομικού ‘κόφτη’ που σημαίνει πλέον μιας συνεχής επιτροπεία από τους Θεσμούς, 3ον) το ασφαλιστικό- φορολογικό, ένας νόμος- ταφόπλακα για τη νέα γενιά για τις ευπαθείς ομάδες όπως είναι οι χαμηλο- συνταξιούχοι, τα ΑμΕΑ, με την κατάργηση του ΕΚΑΣ και την αναδρομική επιστροφή του, αλλά και για τους επιχειρηματίες και αυτοαπασχολούμενους λόγω της μεγάλης φορολόγησης τους και, 4ον) η απεμπόληση των ελάχιστων κεκτημένων της νησιωτικότητας με αντιαναπτυξιακές υπουργικές αποφάσεις , όπως είναι η κατάργηση του μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου, η αύξηση του ΦΠΑ από 23% σε 24%, η κατάργηση ειδικών πολιτικών με μειωμένους φόρους στα αλκοολούχα ποτά και η επιβολή τέλους ανά κλίνη. ‘Όμως αλήθεια γιατί να μας τρομάζουν τα 99 χρόνια του Υπερταμείου αφού αντέξαμε 400 χρόνια σκλαβιάς.’ Τάδε έφη η Άννα Βαγενά, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ από το βήμα της Βουλής. Για να μην αναφερθώ στις δηλώσεις των Π.Καμμένου, Ν.Βούτση και Η.Καματερού για την αντισυνταγματικότητα της κατάργησης των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά ενώ η δική τους κυβέρνηση το έκανε.

Θα μπορούσα να αναφερθώ σε πάρα πολλά θέματα όπου η νεόκοπη κυβέρνηση της αριστεράς και με ολίγη εσάνς λαϊκής δεξιάς έκανε ακραίες ‘δεξιόστροφες’ κυβιστήσεις ως προς τη διαχείριση του Μνημονίου και ως προς τις πολιτικές που κλήθηκε να ψηφίσει , όμως η ουσία πλέον δεν είναι αυτού καθαυτού οι πολιτικές επιλογές της που δυστυχώς εναποθηκεύουν το μέλλον της χώρας και των επόμενων γενεών, αλλά η απουσία της Αλήθειας στην πολιτική τους πράξη.

Αυτό που τρομάζει δε περισσότερο είναι η μεγάλη σύγχυση που υπάρχει μεταξύ των αριστερών τους ιδεοληψιών και του μοντέλου διακυβέρνησης τους που αποτελεί την πιο ακραία έκφραση νεοφιλελεύθερης πολιτικής στην ελληνική ιστορία από μια κυβέρνηση που πολύ γρήγορα έγινε υποχείριο των δανειστών – εταίρων υιοθετώντας κάθε τους απαίτηση για τη συνέχιση του Μνημονίου. Από το ‘go home Merkel’ τώρα έγιναν οι καλύτεροι τους σύμμαχοι και οι πιο πιστοί τους υποτακτικοί.

Μια κυβέρνηση που μεταλλάσσεται τόσο εύκολα χωρίς ίχνος πολιτικής συνέπειας και πολιτικών ορίων, με γνώμονα μόνο την παραμονή της στην εξουσία, σίγουρα προβληματίζει στο πως θα λειτουργήσει σε άλλα πεδία εξίσου σημαντικά για τη χώρα μας, όπως είναι η εξωτερική πολιτική. Υπάρχουν ακανθώδη και διαχρονικά ζητήματα στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής που σίγουρα μια ‘γρήγορη επίλυση’ τους θα διευκόλυνε πολλούς διεθνείς παίκτες. Άλλωστε είναι ακόμα νωπές στη μνήμη μας οι δηλώσεις του Αλ. Τσίπρα περί ενιαίου Αιγαίου και ότι δεν μας χωρίζει τίποτα με τους γείτονες μας. Ας ελπίσουμε πως στα ζητήματα αυτά, ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας, θα υιοθετήσει τη γλώσσα του Πατριωτισμού και της Αλήθειας καθώς το ‘Ψεύδεσθαι ανελεύθερον, η αλήθεια γενναίον’ (Απολλώνιος ο Αλεξανδρεύς).

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Γνώμη