Higher Education Policy: Πανεπιστημιακή Αστυνομία & Εισαγωγή στα ΑΕΙ, γιατί μπορεί να γίνουν ο «εφιάλτης» της Κυβέρνησης!!

Υπάρχουν συνεργάτες του ευρύτερου πρωθυπουργικού επιτελείου που βλέπουν πιο μπροστά και προειδοποιούν, προσοχή στις αλλαγές στην Παιδεία και

Higher Education Policy: Πανεπιστημιακή Αστυνομία & Εισαγωγή στα ΑΕΙ, γιατί μπορεί να γίνουν ο «εφιάλτης» της Κυβέρνησης!!
Higher Education Policy: Πανεπιστημιακή Αστυνομία & Εισαγωγή στα ΑΕΙ, γιατί μπορεί να γίνουν ο «εφιάλτης» της Κυβέρνησης!!

Υπάρχουν συνεργάτες του ευρύτερου πρωθυπουργικού επιτελείου που βλέπουν πιο μπροστά και προειδοποιούν, προσοχή στις αλλαγές στην Παιδεία και δη στα Πανεπιστήμια, διότι ρίχνουν κυβερνήσεις. Η κυβέρνηση έχει ανοίξει διπλό μέτωπο προωθώντας ρυθμίσεις και στα σχολεία και στα πανεπιστήμια.......

Στην κυβέρνηση ελπίζουν ότι θα είναι ελεγχόμενα τα πράγματα, σε σχέση με την πανδημία, στα σχολεία, για να μην ξεσηκωθούν αντιδράσεις για τα μέτρα προστασίας σε μαθητές κι εκπαιδευτικούς.

Παράλληλα, όμως, αγωνιούν και πώς θα προχωρήσουν οι αλλαγές στην εκπαίδευση, όπου η κυβέρνηση έχει ανοίξει διπλό μέτωπο προωθώντας ρυθμίσεις και στα σχολεία και στα πανεπιστήμια.

Νέος τρόπος εισαγωγής στα ΑΕΙ

Κι αν στα σχολεία η κυβέρνηση θεωρεί ότι μπορεί να χειριστεί την κατάσταση, με τις αλλαγές στις πανελλαδικές που φέρνει ο νέος τρόπος εισαγωγής στα ΑΕΙ, δεν ισχύει το ίδιο και για τα πανεπιστήμια. Πάντως, να θυμίσουμε ότι δύσκολα κυβέρνηση πέρασε χωρίς προβλήματα διαφοροποιήσεις στην εισαγωγή στα πανεπιστήμια.

Μην ξεχνάμε, δε, ότι όσα θέλει να περάσει το υπουργείο Παιδείας βρίσκουν αντιδράσεις στην εκπαιδευτική κοινότητα και ο «φόβος» της κυβέρνησης για μαθητικές καταλήψεις, τους επόμενους μήνες, καλά κρατεί.

Οι προωθούμενες αλλαγές:

  • Ελάχιστη βάση εισαγωγής στην Ανώτατη Εκπαίδευση όχι με απόλυτο αριθμό αλλά με ορισμό από το κάθε τμήμα. Η βάση εισαγωγής για κάθε τμήμα θα προκύπτει από ένα ποσοστό του μέσου όρου των μέσων επιδόσεων των υποψηφίων κάθε επιστημονικού πεδίου στα μαθήματα που εξετάστηκαν.
  • Περιορισμός του αριθμού των επιλογών του μηχανογραφικού με συμπλήρωση σε δύο φάσεις. Στην πρώτη φάση οι υποψήφιοι θα συμπληρώνουν συγκεκριμένο αριθμό τμημάτων, ο οποίος θα προκύπτει από το 10% του συνόλου των τμημάτων για τα ΓΕΛ και το 20% για τα ΕΠΑΛ. Στη δεύτερη φάση θα συμμετέχουν όσοι δεν έχουν εισαχθεί στην πρώτη φάση χωρίς περιορισμό, αλλά για τις θέσεις των ΑΕΙ που θα μείνουν.

Με συμπαρουσιαστή τον Χρυσοχοΐδη

Το μεγάλο «αγκάθι», πάντως, είναι η ίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας μέσα στα πανεπιστήμια. Εδώ υπάρχουν ήδη εμφανείς αντιδράσεις, με κινητοποιήσεις από φοιτητές και διαφωνίες από πανεπιστημιακούς, όπως και ενστάσεις από τους πρυτάνεις.

Δεν είναι, δα, και τόσο εύκολο να παρουσιαστεί ως θετική εικόνα η ανακοίνωση ενός νομοσχεδίου στα ΑΕΙ από τον κύριο Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Η συμπαρουσίαση της πανεπιστημιακής αστυνομίας από τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη και την Υπουργό Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, δεν έκανε καλό, εκτιμούν ακόμα και μέσα στην κυβέρνηση.

Η κυβέρνηση ονομάζει την πανεπιστημιακή αστυνομία  «Ομάδα Προστασίας Πανεπιστημιακού Ιδρύματος» (ΟΠΠΙ). Παρά το όνομα οι ομάδες αυτές θα έχουν ειδική εκπαίδευση από την ίδια την ΕΛ.ΑΣ. Θα έχουν ειδικές στολές και θα υπάγονται στην ΕΛ.ΑΣ.

Οι αρμοδιότητες και οι σκοποί ίδρυσης ίδρυσης της «Ομάδας Προστασίας Πανεπιστημιακού Ιδρύματος», όπως παρουσιάστηκαν:

Αντιδράσεις από την αντιπολίτευση –  Κινητοποιήσεις από φοιτητές

Η αντιμετώπιση της πανεπιστημιακής αστυνομίας είναι αρνητική σχεδόν από το σύνολο της αντιπολίτευσης. Αν εξαιρέσει κανείς το κόμμα Βελόπουλου, τα υπόλοιπα κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΜεΡΑ 25, είναι κατά. Το ΚΙΝΑΛ, επίσης, δεν δηλώνει πρόθυμο να στηρίξει χωρίς προϋποθέσεις, αφού θεωρεί ότι η ευθύνη περιφρούρησης του χώρου ανήκει στα πανεπιστήμια.

Τα παραπάνω δεδομένα μπορεί να μην δημιουργούν πρόβλημα στην κυβέρνηση, σε επίπεδο κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο και στους συσχετισμούς εντός των πανεπιστημίων.

Η κλιμάκωση των αντιδράσεων, που ήδη έχουν ξεκινήσει κι ας είναι κλειστά τα ιδρύματα λόγω πανδημίας, είναι βέβαιες και η κυβέρνηση ψάχνει τρόπους να το χειριστεί επικοινωνιακά αλλά δυσκολεύεται.

Υπενθυμίσεις

Αυτό που υπενθυμίζουν, δε, ορισμένοι στον πρωθυπουργό είναι, πρώτον (το αναφέραμε και στην αρχή), ότι δεν ήταν λίγες οι κυβερνήσεις που κινδύνεψαν από αλλαγές στην Παιδείας.

Δεύτερον, κι ίσως πιο συμβολικό, είναι το γεγονός πως ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, πατέρας του Κυριάκου Μητσοτάκη, αντιμετώπισε τεράστια προβλήματα από τις καταλήψεις, όταν ήταν πρωθυπουργός. Ταρακούνησαν την κυβέρνηση του.

Μπορεί να μην είναι ίδιες οι εποχές και στην κυβέρνηση να μην φοβούνται τις τραγικές εξελίξεις της εποχής, αλλά σίγουρα δεν παύουν να κάνουν τους παραλληλισμούς.