στη διάρκεια της εκδήλωσης δείχνοντας την αγάπης τους στην συγγραφέα και το ενδιαφέρον τους να γνωρίσουν το καινούργιο της έργο.

Σε ιδιαίτερα ζεστή ατμόσφαιρα το βιβλίο προλόγισε η φιλόλογος και ιστορικός Άννα Γρυπάρη αναφερόμενη στη ζωή και το έργο της συγγραφέως προβάλλοντας σχετικά "σλάϊτς" αλλά και στατιστικές πληροφορίες που αφορούσαν την κακοποιημένη γυναίκα και παιδί ενώ την παρουσίαση έκαναν η συγγραφέας και η ηθοποιός και πρωθιέρεια σε Ολυμπιακούς Αγώνες Θάλεια Προκοπίου πού διάβασαν αποσπάσματα του ρεαλιστικού βιβλίου καθηλώνοντας και προκαλώντας βαθύτερους προβληματισμούς από το πρώτο μόλις ανάγνωσμα στους παρευρισκόμενους και στο σπάνιο για την Μύκονο όρθιο κοινό, σε παρουσίαση βιβλίου, εισπράτοντας θερμά χειροκροτήματα.

Το βιβλίο «Tο κελάρι της ντροπής» - της Χρυσηίδας Δημουλίδου που άλλαξε τον συγγραφικό χάρτη της Ελλάδας και έγινε η πιο ακριβή μετεγγραφή στο χώρο του ελληνικού βιβλίου- είναι μια μυθιστορηματική αφήγηση πού αποστρέφεται τη μορφή της γλώσσας του κατεστημένου και θίγει την σκληρή πραγματικότητα που συναντά κανείς πίσω από τις κλειστές πόρτες της «περιοριστικής» ελληνικής οικογένειας και εστιάζει στους μεγαλύτερους πρωταγωνιστές της, την ενδοοικογενειακή βία, την παιδική και γυναικεία κακοποίηση.

Πρόκειται για μυθιστόρημα, μέσα από το οποίο η συγγραφέας σκιαγραφεί τη ζωή τριών αδελφών της Δήμητρας, της Αναστασίας και της Μυρτούς πού μεγαλώνουν στη σκιά ενός πατέρα αφέντη ο οποίος μία μέρα τις εγκαταλείπει και εξαφανίζεται δίνοντας τους λύτρωση από τους περιοριστικούς κανόνες πού τους είχε επιβάλλει.

Τα κορίτσια μεταναστεύουν σε τρεις διαφορετικές ηπείρους και με τον καιρό οι οικογενειακοί δεσμοί κόβονται. Επειτα από πολλά χρόνια δέχθηκαν ένα τηλεφώνημα για τον επικείμενο θάνατο της μάνας τους και η επιστροφή στο χωριό τους γίνεται επιτακτική. Συναντιούνται στην κηδεία και έρχονται αντιμέτωπες με μυστικά του παρελθόντος πού γυρίζει στο παρόν ζητώντας απαντήσεις.

Απαντήσεις ως προς το Γιατί;

Γιατί τις παράτησε ο πατέρας τους;

Γιατί εγκατέλειψαν τη μάνα τους στην τύχη της;

Γιατί το πατρικό τους δεν πρέπει να φύγει από τα χέρια τους;

Ποιο μυστικό κρύβει το κελάρι στο υπόγειο του σπιτιού;

Οι τρεις αδελφές πάνω από την ετοιμοθάνατη μάνα κάνουν μόνο μια ερώτηση: «Μάνα, όλα αυτά τα χρόνια γιατί δεν καθάρισες την ντροπή;»

Την παρουσίαση τίμησαν με την παρουσία τους η Δημαρχεύουσα κ. Ειρήνη Γρυπάρη, ο νεοεκλεγείς Δήμαρχος Μυκόνου κ. Κωνσταντίνος Κουκάς, ο Πρόεδρος της ΚΔΕΠΠΑΜ Μιλτιάδης Ατζαμόγλου, μέλη του Δημοτικού συμβουλίου, νεοκλεγέντες Δημοτικοί Σύμβουλοι καθώς και ο Jeffrey Siger συγγραφέας του βιβλίου " Murder in Mykonοs".

Διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα του νέου μυθιστορήματος της συγγραφέως:

Και σαν η Δήμητρα τέλειωσε δημοτικό και έφερε το απολυτήριο της με άριστα έτρεξε ασταμάτητα από το σχολείο μέχρι το σπίτι της γελώντας για να το δείξει υπερήφανα στον πατέρα της.

«Πατέρα! Πατέρα! » του είπε λαχανιασμένη σαν έφτασε. «Πήρα το απολυτήριο μου με δέκα και έπαινο» του είπε με ιδιαίτερη υπερηφάνεια

Ο Δημητρός που άρμεγε μαζί με την Βαγγελιώ στο μαντρί, γύρισε και την κοίταξε αδιάφορα. «Έλα να κρατήσεις την προβατίνα γιατί σήμερα δεν κατεβάζει γάλα και κουνιέται συνέχεια»

«Πήρα άριστα πατέρα επανέλαβε τα κορίτσι πιστεύοντας πως δεν την έχει ακούσει. Κι αύριο που έχουμε την αποχαιρετιστήρια γιορτή στο σχολείο, ο δάσκαλος με έβαλε να πω το μεγαλύτερο ποίημα».

«Άντε επιτέλους τέλειωσε κι αυτό το σχολειό και δεν θα φεύγεις τα πρωινά με τόσες δουλειές που έχουμε εδω. Ελα να με βοηθήσεις» είπε νευριασμένα.

Η Δήμητρα δεν είπε τίποτε και αφήνοντας το πολύτιμο ενδεικτικό της πάνω στα άχυρα, πήγε να βοηθήσει. Θα μιλούσαν γι αυτό την ώρα του φαγητού.

«Γυμνάσιο; Τι το θες εσύ το Γυμνάσιο;» της είπε την ώρα που έτρωγαν όλοι μαζί.

«Μα πατέρα είμαι καλή μαθήτρια , παντού έχω δέκα, ακόμη και στην αριθμητική.»

«Ε και; Είσαι καλή στα μαθήματα, αλλά είσαι καλή και στην μαγειρική και καιρός να αναλάβεις το φαγητό. Η μάνα σου δεν τα προλαβαίνει όλα.»

«Δηλαδή δεν θα πάω στο γυμνάσιο;» Του είπε φανερά έκπληκτη. «Όλες οι συμμαθήτριές μου θα πάνε, ακόμη και η Φωτεινή του Μπάσκα που είναι κούτσουρο».

«Αυτό να το ξεχάσεις. Έχουμε πολλές φουρτούνες και χρειαζόμαστε βοήθεια. Και Δημοτικό που σας στέλνω, πολύ είναι και αυτό το κάνω γιατί είναι υποχρεωτικό. Όμως γυμνάσιο δεν χρειάζεται. Ότι έμαθες, έμαθες. Καιρός να αναλάβεις το σπιτικό και τις αδελφάδες σου» .

«Εγώ θέλω να πάω στο γυμνάσιο, θέλω να γίνω δασκάλα!» τόλμησε να υψώσει την φωνή,

«Άκουσες τι σου είπα εγώ;»

«Θέλω να πάω στο Γυμνάσιο» πατέρα, αποκρίθηκε εκείνη και σηκώθηκε από την καρέκλα της χτυπώντας με πείσμα το πόδι κάτω στο δάπεδο.