Πανελλήνιες 2017: Τα θέματα σε Έκθεση - Νεοελληνική Γλώσσα Γενικής Παιδείας

Διαβάστε τα θέματα και τις απαντήσεις αλλά και τις εκτιμήσεις των ειδικών.  Το θέμα της έκθεσης είναι ομιλία του Ακαδημαϊκού Γρηγόρη Σκα

Πανελλήνιες 2017: Τα θέματα σε Έκθεση - Νεοελληνική Γλώσσα Γενικής Παιδείας
Πανελλήνιες 2017: Τα θέματα σε Έκθεση - Νεοελληνική Γλώσσα Γενικής Παιδείας

Διαβάστε τα θέματα και τις απαντήσεις αλλά και τις εκτιμήσεις των ειδικών.
 Το θέμα της έκθεσης είναι ομιλία του Ακαδημαϊκού Γρηγόρη Σκαλκέα και αφορά τον άνθρωπο, την επιστήμη και τους επιστήμονες.

Χιλιάδες υποψήφιοι των ΓΕΛ στις Πανελλήνιες 2017 άρχισαν σήμερα τη μάχη τους για την εισαγωγή στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ της χώρας, με το μάθημα Έκθεση - Ελληνική Γλώσσα. Θα σας μεταδώσουμε όπως κάθε χρόνο έγκαιρα και έγκυρα τα θέματα και τις απαντήσεις.

Δείτε τα θέματα:

ΕΔΩ

Δείτε τις απαντήσεις απο την "ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ":

ΕΔΩ

ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ (ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗ ΣΚΑΛΚΕΑ)

ΚΕΙΜΕΝΟ

[Επιστήμη και επιστήμονες]

H επιστήμη, ως αέναος αγώνας του ανθρώπου για την κατάκτηση της γνώσης, με την οξυδερκή παρατήρηση, τη διαίσθηση και την έρευνα, ανοίγει συνεχώς νέους ορίζοντες και φωτίζει τον νου. Επιστήμη, βέβαια, και τεχνολογία δεν ταυτίζονται, διότι η επιστήμη παραμένει προσηλωμένη στην όλο και πιο βαθιά κατάκτηση της γνώσης, ενώ η τεχνολογία έχει ως επιδίωξη την αξιοποίηση της επιστημονικής γνώσης για την υπηρέτηση των τρεχουσών, πρακτικών αναγκών του ανθρώπου. Πολύ χαρακτηριστικά, ο Αϊνστάιν [1879-1955] είχε τονίσει ότι η επιστήμη μπορεί να προσφέρει τα μέσα για την ανάπτυξη σκοπών, τους οποίους έχουν οραματιστεί προσωπικότητες που διαθέτουν υψηλά ηθικά ιδανικά.

Εάν βέβαια ο Αϊνστάιν είχε ζήσει ολόκληρο τον εικοστό αιώνα, με επαναστάσεις, παγκοσμίους θερμούς και ψυχρούς πολέμους, αλλά και δοξασμένο από τη ραγδαία ανάπτυξη των θετικών επιστημών και της τεχνολογίας, ίσως προβληματιζόταν περισσότερο. Η προώθηση των φυσικών επιστημών και η έκρηξη της τεχνολογίας, η οποία έχει προσλάβει φρενήρεις ρυθμούς στην εποχή μας, εγείρουν απορίες και συγκλονιστικά ερωτήματα. Η επιστήμη αναπτύσσεται συνήθως σε σχέση με τις πρακτικές ανάγκες των ανθρώπων, ακολουθεί όμως βασικά την εξέλιξη μιας κοινωνίας και αντικατοπτρίζει το συγκεκριμένο πνευματικό και ηθικό της επίπεδο.

Όμως η τεχνολογία, που βελτίωσε σημαντικά τις συνθήκες της ζωής μας, βοήθησε ή εμπόδισε τον άνθρωπο να γίνει περισσότερο άνθρωπος;

Τα ευγενή ιδεώδη του ανθρωπισμού διασύρθηκαν και υπονομεύθηκαν στις μέρες μας. Η σύγχυση πραγματικών και πλασματικών αναγκών, η πνιγηρή εντατικοποίηση του ρυθμού της ζωής στις μεγαλουπόλεις, η εσωτερική μοναξιά, το άγχος και η αγωνία αλλοτριώνουν βαθύτατα και παρεμποδίζουν την πνευματική ολοκλήρωση των ανθρώπων.

Μέσα στο κλίμα αυτό ζει, μεγαλώνει και εργάζεται ο σύγχρονος επιστήμονας. Ο επιστήμονας βαρύνεται με πολύμορφη ευθύνη για τη γνώση που κατά κάποιον τρόπο παράγει και οφείλει να προβλέπει οποιοδήποτε πιθανό κίνδυνο που θα μπορούσε να προέλθει από τη χρήση της – ή την κατάχρησή της – στο μέλλον για τον άνθρωπο και για την οικουμένη. Πρέπει  να αποφασίζει με άγρυπνη συνείδηση και υπευθυνότητα εάν τα αποτελέσματα των ερευνών του πρέπει τελικά να εφαρμοσθούν. Κάθε επιστημονικό επίτευγμα πρέπει να εξετάζεται όχι μόνο ως γνωστική ή υλική κατάκτηση, αλλά και για το αν θα αποβεί ευεργετικό ή επιζήμιο, ή και καταστρεπτικό, για την ύπαρξη του ανθρώπου. Τον έλεγχο αυτό κανένας άλλος δεν μπορεί ή δεν επιτρέπεται να επιβάλλει στη συνειδητή ελευθερία του επιστήμονα παρά μόνον η συναίσθηση της ανθρώπινης και γενικά της κοινωνικής του ευθύνης.

Δυστυχώς, όμως, οι αποφάσεις για τη χρησιμοποίηση από τη σύγχρονη τεχνολογία επιστημονικών γνώσεων και ανακαλύψεων δεν ανήκουν πάντοτε στην απόφαση ή στη σύμφωνη γνώμη εκείνων που τις ανακάλυψαν, ούτε οι πολλαπλές συνέπειες από τη χρήση τους έχουν όσο και όπως θα άρμοζε υπολογισθεί.

Για τούτο, συχνά οι στόχοι μιας ερευνητικής πορείας διασπείρονται. Πολλοί διάσημοι ερευνητές δεν μπόρεσαν να προβλέψουν  τις πρακτικές εφαρμογές των ανακαλύψεών τους.

Για να παραμείνουν όμως οι στόχοι της επιστήμης ανθρωποκεντρικοί, κρίνεται απολύτως αναγκαίος ο επανακαθορισμός τους από «προσωπικότητες με υψηλά ηθικά ιδανικά», κατά τον Αϊνστάιν, δηλαδή από έντιμους, συνεπείς και ανιδιοτελείς, διορατικούς, ειλικρινείς και αντικειμενικούς ανθρώπους - επιστήμονες.

Γρηγόρης Σκαλκέας, Διασκευή από ομιλία στην Ακαδημία Αθηνών.

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΘΕΜΑΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ 2017

(Α1)

  • Περίληψη: Το κείμενο είναι ευσύνοπτο και κατανοητό.
  • Άσκηση κατανόησης κειμένου: Βατή.

(Β1)

  • Ερωτήσεις θεωρίας: Βατές. Ωστόσο, για πρώτη φορά τίθεται ερώτημα σχετικά με το ασύνδετο σχήμα.
  • Λεξιλογικές ασκήσεις: Βατές αλλά χρειάζεται προσοχή η Β3α.
  • Έκθεση: Το α ζητούμενο είναι γενικό και ασαφές αλλά το β είναι προβλεπόμενο.

 

  • Γενική εκτίμηση: Τα θέματα είναι προσιτά.

Ποιος είναι όμως ο γιατρός Γρηγόρης Σκαλκέας, που διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στο χώρο της επιστήμης στην Ελλάδα;

O Γρηγόρης Σκαλκέας γεννήθηκε το 1928 στην Αρεόπολη Λακωνίας όπου εργαζόταν ο φιλόλογος και γυμνασιάρχης πατέρας του, ο οποίος καταγόταν από τις Θαλάμες της Έξω Μάνης. Από την πλευρά της μητέρας του κατάγεται από την Πλάτσα (νυν Άγιος Δημήτριος) της Έξω Μάνης. Σπούδασε Ιατρική στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών απ’ όπου αποφοίτησε το 1953 και μετεκπαιδεύτηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες ως χειρουργός.
 
Ξεκίνησε την πανεπιστημιακή του σταδιοδρομία στις ΗΠΑ, στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, άρχισε να διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1964, ως υφηγητής, ενώ το 1967 εκλέχθηκε τακτικός καθηγητής. Ακόμη, διατέλεσε πρόεδρος του νοσοκομείου ΚΑΤ, ενώ έχει εργαστεί και στο Λαϊκό Νοσοκομείο. Συνταξιοδοτήθηκε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1994, και πλέον είναι ομότιμος καθηγητής της Ιατρικής Σχολής.

Παρά το πλούσιο ακαδημαϊκό και επιστημονικό του έργο, στο ευρύ κοινό ο δρ. Σκαλκέας έγινε πιο αναγνωρίσιμος έπειτα από την πολυήμερη νοσηλεία του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ωνάσειο, πριν το θάνατό του. Υπήρξε ο γιατρός του πρωθυπουργού της Ελλάδας Ανδρέα Παπανδρέου στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, την περίοδο της τετράμηνης συνεχούς νοσηλείας του από τις 20 Νοεμβρίου του 1995 μέχρι τις 21 Μαρτίου του 1996. Ως πρόεδρος του Ιατρικού Συμβουλίου, ήταν επιφορτισμένος με τη λήψη κρίσιμων αποφάσεων για τον χειρισμό της νοσηλείας και θεραπείας του πρωθυπουργού, ενώ ανέλαβε και την σύνταξη και ανάγνωση στα ΜΜΕ των επίσημων ιατρικών ανακοινωθέντων του Ωνασείου.

Στο Ιατρικό Συμβούλιο υπό τον Σκαλκέα βρίσκονταν κορυφαίοι Έλληνες και ξένοι γιατροί, μεταξύ των οποίων και ο τότε υπουργός Υγείας (και προσωπικός γιατρός του Ανδρέα Παπανδρέου) Δημήτρης Κρεμαστινός, αλλά και οι Παύλος Τούτουζας, Στάθης Ηλιοδρομίτης, Γιώργος Δαΐκος, Βασίλης Γολεμάτης, Κωνσταντίνος Στεφανής κ.α. Στην καθημερινή τριβή του με τα ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ ξεχώρισε για το χιούμορ του, το οποίο χρησιμοποιούσε «με αυστηρό, λεπτό και κάμποσες φορές καυστικό τρόπο».

Υπήρξε ο δημιουργός πληθώρας ιατρικών και ακαδημαϊκών μονάδων, τμημάτων κ.α. Ειδικότερα, ίδρυσε:

  • το πρώτο Τμήμα Θωρακικής και Kαρδιαγγειακής Xειρουργικής του Πανεπιστημίου Αθηνών
  • την πρώτη Mονάδα Mεταμοσχεύσεων Aθηνών (1971)
  • το πρώτο Eργαστήριο Πειραματικής Xειρουργικής και Xειρουργικής Eρεύνης στην Eλλάδα (1974)
  • το Eλληνικό Tμήμα της Eυρωπαϊκής Λέσχης Yγείας
  • το Eλληνικό Tμήμα του Collegium Internationalae Chirourgae Digestivae
  • το Ίδρυμα Iατροβιολογικών Eρευνών της Aκαδημίας Aθηνών

Έλαβε μεταξύ άλλων τις εξής διακρίσεις:

  1. Aνώτερος Tαξιάρχης του Φοίνικος το 2013
  2. Άρχοντας Mέγας Pεφερενδάριος του Oικουμενικού Πατριαρχείου Kωνσταντινουπόλεως
  3. Aνώτερος Tαξιάρχης των Oρθοδόξων Σταυροφόρων του Πατριαρχείου Iεροσολύμων.
  4. μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Νέας Υόρκης, της Academia Europea καθώς και τακτικός καθηγητής του Αμερικανικού Πανεπιστημίου το Οχάιο από το 1977