Πειραματική ανοσοθεραπεία εξαφανίζει όγκους και μεταστάσεις

Μάλιστα, οι ερευνήτες της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Στανφορντ, υποστηρίζουν ότι η νέα αυτή θεραπευτική προσέγγιση μπορεί να είναι α

Πειραματική ανοσοθεραπεία εξαφανίζει όγκους και μεταστάσεις
Πειραματική ανοσοθεραπεία εξαφανίζει όγκους και μεταστάσεις

Μάλιστα, οι ερευνήτες της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Στανφορντ, υποστηρίζουν ότι η νέα αυτή θεραπευτική προσέγγιση μπορεί να είναι αποτελεσματική κατά πολλών διαφορετικών μορφών καρκίνου, περιλαμβανομένων και αυτών που προκύπτουν αυθόρμητα.

Πιστεύουν δε ότι η τοπική χορήγηση πολύ μικρών ποσοτήτων των θεραπευτικών παραγόντων μπορεί να αποτελέσει μαι ταχελία και σχετικά ανέξοδη θεραπεία του καρκίνου, χωρίς κίνδυνο ανεπιθύμητων παρενεργειών. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ένας παράγοντας χρησιμοποιείται ήδη σε ανθρώπους και ο άλλος έχει δοκιμαστεί σε αρκετές κλινικές δοκιμές, ενώ κλινική μελέτη βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη για την επίπτωση της θεραπείας σε ασθενείς με λέμφωμα

Κάποιες ανοσοθεραπείες βασίζονται στην διέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος σε όλο το σώμα. Άλλες στοχεύουν σε φυσικά κομβικά σημεία που περιορίζουν την αντικαρκινική δράση των ανοσοκυττάρων. Υπάρχουν κι εκείνες, όπως η CAR T-κυτταρική θεραπεία που εγκρίθηκε πρόσφατα για ορισμένες μορφές λευχαιμίας και λεμφωμάτων, που προϋποθέτει την αφαίρεση των ανοσοκυττάρων του ασθενή και την γενετική τροποποίησή τους ώστε να μπορούν να πολεμήσουν τα ογκοκύτταρα. Πολλές απ' αυτές τις προσεγγίσεις έχουν μεν επιτυχία αλλά και παρενέργειες, καθώς και υψηλό κόστος και μακρά περίδο εφαρμογής.

Ο καθηγητής Ογκολογίας Ροναλντ Λεβι, πρωτοπόρος στην αντικαρκινική ανοσοθεραπεία και οι συνεργάτες του συνέβαλαν στην ανάπτυξη της ριτουξιμάμπης, ενός από τα πρώτα μονοκλωνικά αντισώματα που έχουν εγκριθεί για την θεραπεία του καρκίνου σε ανθρώπους, σημειώνει ότι «η δική μας προσέγγιση χρησιμοποιεί μια στιγμιαία παρέμβαση δύο πολύ μικρών παραγόντων για να διεγείρει τα ανοσοκύτταρα μόνο εντός του όγκου. Στα ποντίκια παρατηρήσαμε σημαντικά αποτελέσματα σε όλο το σώμα τους, περιλαμβανομένης της εξάλλειψης του όγκου».

Αλλά οι καρκίνοι συχνά υπάρχουνν εν κενώ σχέση με το ανοσοποιητικό σύστημα. Τα ανοσοκύτταρα, όπως τα Τ αναγνωρίζουν τις μη φυσιολογικές πρωτεΐνες που είναι συχνά παρούσες στα καρκινικά κύτταρα και τις φιλτράρουν ώστε να επιτεθούν στον όγκο. Αλλά καθώς ο όγκος αναπτύσσεται, βρίσκεται τρόπυος να καταστέλλει τη δραστηριότητα των Τ-κυττάρων.

Η μέθοδος του Δρ Λεβι επανενεργοποιεί τα Τ-κύτταρα δια της χορήγησης ενός μικρογραμμαρίου δύο θεραπευτικών παραγόντων απευθείας στον όγκο. Ο ένας θεραπευτικός παράγοντας είναι το ολιγονουκλεοτίδιο που συνεργάζεται με άλλα κοντινά ανοσοκύτταρα για να ενισχύσει την έκφραση του υποδοχέα OX40 στην επιφάνεια των Τ-κυττάρων. Ο άλλος είναι ένα αντίσωμα που προσδένεται στον OX40, ενεργοποιεί τα Τ-κύτταρα για να κατευθύνει την επίθεση κατά των καρκινικών κυττάρων.

Κι επειδή οι δύο παράγοντες χορηγούνται απευθείας πάνω στον όγκο, ενεργοποιούνται μόνο τα Τ-κύτταρα που τους έχουν απορροφήσει. Έτσι αναγνωρίζονται από το σώμα ως εξειδικευμένες αντικαρκινικές πρωτεΐνες.

Μάλιστα, κάποια εξ αυτών των Τ-κυττάρων στη συνέχεια φεύγουν απ' τον αρχικό όγκο και αναζητούν και άλλους όμοιους όγκους για να τους καταστρέψουν.

Η προσέγγιση αυτή ήταν αποτελεσματική σε εργαστηριακά ποντίκια με λεμφώματα σε δύο σημεία του σώματός τους. Η χορήγηση της συνδυαστικής ανοσοθεραπείας στο έναν όγκο συντέλεσε και στην εξάλλειψη του δεύτερου που δεν είχε γίνει τοπική έγχυση κι έτσι τα 87 από τα 90 πειραματόζωα θεραπεύτηκαν. Κι ενώ σε τρία τρωκτικά επανεμφανίστηκε ο καρκίνος, οι όγκοι και πάλι υποχώρησαν με την επανάληψη της θεραπείας.

Το ίδιο συνεβη και σε γενετικά τροποποιημένα ποντίκια για να εκδηλώσουν αυθόρμητα καρκίνο του μαστού. Και τα δέκα ανταποκρίθηκαν στη θεραπεία. Η θεραπεία του αρχικού όγκου εμπόδισε την εκδήλωση άλλων όγκων και αύξησε σημαντικά την διάρκεια ζωής των τρωκτικών.

«Πρόκειται για πολύ στοχευμένη θεραπεία», λέει ο Δρ Λεβί.

Στις κλινικές δοκιμές αναμένεται να ενταχθούν 15 ασθενείς με χαμηλής διαβάθμισης λέμφωμα. Αν είναι εξίσου επιτυχημένη η ανοσοθεραπεία, τότε μπορεί να δοκιμαστεί και σε άλλες μορφές καρκίνου. Ο ερευνητής οραματίζεται ένα μέλλον όπου οι γιατροί θα χορηγούν στους δύο θεραπευτικούς παράγοντες απευθείας στον όγκο πριον την χειρουργική του αφαίρεση και έτσι θα προλαμβάνεται η επανεμφάνισή του λόγω μετάστασης ή λόγω γενετικής προδιάθεσης.

health.in.gr