Τα παιχνίδια Τραμπ και Πούτιν με τις γαλλικές εκλογές

“Δεν γνωρίζω με τι είδους όπλα θα γίνει ο Τρίτος Παγκόσμιος, αλλά ο Τέταρτος Παγκόσμιος Πόλεμος θα γίνει με πέτρες και ξύλα”. Αυτή η περίφημ

Τα παιχνίδια Τραμπ και Πούτιν με τις γαλλικές εκλογές
Τα παιχνίδια Τραμπ και Πούτιν με τις γαλλικές εκλογές

“Δεν γνωρίζω με τι είδους όπλα θα γίνει ο Τρίτος Παγκόσμιος, αλλά ο Τέταρτος Παγκόσμιος Πόλεμος θα γίνει με πέτρες και ξύλα”.

Αυτή η περίφημη ρήση του Αλβέρτου Αϊνστάιν έρχεται ολοένα και περισσότερο στο προσκήνιο, με τις -συχνά απέλπιδες κι αγωνιώδεις- απόπειρες των ηγετών των ΗΠΑ και της Ρωσίας να προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα κλίμα αποσταθεροποίησης στην Ευρώπη προς ίδιον όφελος.

Για να παραφράσουμε λοιπόν τον μεγάλο φυσικό, ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, κατά πάσα πιθανότητα, θα γίνει με όπλα τις ιδεολογίες. Κι όσο πιο σκληροπυρηνική, τόσο καλύτερα.

Κι αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουν τόσο ο Βλαντιμίρ Πούτιν, όσο κι ο Ντόναλντ Τραμπ -εξου και το “φλερτ” τους με την «μαύρη διεθνή» της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς.

Με κάθε ξενοφοβική Μαρίν Λεπέν, κάθε ακροδεξιό Χερτ Βίλντερς και κάθε μισαλλόδοξο Βίκτορ Ορμπαν, οι οποίοι αποτελούν -εκουσίως ή ακουσίως- τις πολιτικές τους μαριονέτες στα μεγαλεπήβολα σχέδια τους.

Γιατί, θέλοντας και μη, όλοι οι προαναφερθέντες έχουν ένα κοινό σημείο: την ακραία ιδεολογία και την εξωφρενικά (ακρο)δεξιά πολιτική ρητορική: όλοι τους είναι θιασώτες της “εθνικής ομοιογένειας έναντι της παγκοσμιοποίησης”, του “χριστιανισμού έναντι στο Ισλάμ” και οπαδοί της θεωρίας πως “η Δύση καταρρέει εκ των ενόντων, όπως η ρωμαϊκή αυτοκρατορία”.

Και, ας μην γελιόμαστε, όλοι θα βάλουν και το δικό τους λιθαράκι στην προοπτική αυτή.

Αρχής γενόμενης από τις γαλλικές εκλογές.

Λεπέν-φιλία-συμμαχία

Το Κρεμλίνο κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του προκειμένου να υποστηρίξει κάθε ακραία πολιτική παράταξη στην Ε.Ε.: συχνά, στους δρόμους της Μόσχας διοργανώνονται ακροδεξιές διαδηλώσεις, ενώ δεν είναι μυστικό πως η κυβέρνησή Πούτιν υποστηρίζει σθεναρά ακροδεξιά γερμανικά κόμματα, όπως το ξενοφοβικό Pegida.

Εν αρχή λοιπόν... η Μαρίν Λεπέν, μια πολιτικός οι (ακραίες) απόψεις της οποίας ταιριάζουν “γάντι” με αυτές του ρωσου προέδρου. Μάλιστα, ήταν τέτοιο το πολιτικό “φλερτ” ανάμεσα σε Μαριν και Βλάντιμιρ, ώστε η Λεπέν πρότεινε την αποχώρηση της Γαλλίας από το ΝΑΤΟ προκειμένου να δημιουργηθεί άλλη συμμαχία στην οποία θα συμμετέχει και η Ρωσία!

Κάπως έτσι, το ακροδεξιό κόμμα Εθνικό Μέτωπο εξασφάλισε δάνειο ύψους 9,5 εκατ. δολ. από ρωσική τραπέζα, χρήματα με τα οποία χρηματοδότησε εκστρατείες του. Πρόκειται για χρήματα που, όπως επισημαίνουν αξιωματούχοι, το κόμμα δεν κατάφερε να βρει από γαλλική ή άλλη ευρωπαϊκή τράπεζα. Ταυτοχρόνως, ο ιδρυτής και πρώην ηγέτης του κόμματος, Ζαν Μαρί Λεπέν, συνήψε δάνειο ύψους 2 εκατ. από εταιρεία επενδύσεων, η οποία ανήκει σε πρώην πράκτορα της Κα Γκε Μπε, σύμφωνα τουλάχιστον με κάποιες πληροφορίες. Χρήματα που υποδεικνύουν για ακόμα μία φορά τη σχέση των ακροδεξιών ευρωπαϊκών κομμάτων με τη Ρωσία.

Μάλιστα, υποδεχόμενος, πριν ένα μήνα, την Μαρίν Λεπέν στο Κρεμλίνο, ο Βλαντιμίρ Πούτιν συνέχισε την πολιτική αποσταθεροποίησης της Γηραιάς Ηπείρου.

Κι όπως γράφει η γαλλική Le Monde σε άρθρο της, “ο ρώσος πρόεδρος χαιρέτησε στο πρόσωπό της την εκπρόσωπο ενός πολιτικού φάσματος στην Ευρώπη που μεγαλώνει συνεχώς”.

“Το μόνο που πλανάται στην Ευρώπη είναι το φάντασμα της αποσταθεροποίησης και μακροπρόθεσμα της καταστροφής μιας σειράς πραγμάτων στη Γηραιά Ήπειρο που εγγυώνται την ειρήνη στην δυτική Ευρώπη από το 1945 και μετά. Γιατί τι άλλο είναι ο Πούτιν, το μοντέλο που υπόσχεται η Μαρίν Λεπέν; Ένα καθεστώς λίαν αυταρχικό, το οποίο δολοφονεί τους αντιπάλους του. Ένα καθεστώς που παραβιάζει τους διεθνείς κανόνες με την προσάρτηση της Κριμαίας. Ένα καθεστώς που υποστηρίζει τον πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ αλ Ασαντ, τα εγκλήματα του οποίου περισσότερο τροφοδότησαν τον τζιχαντισμό παρά τον καταπολέμησαν. Ένα καθεστώς το οποίο πρεσβεύει την εθνικο-θρησκευτική προσήλωση, τον Χριστιανισμό των Λευκών και την δήθεν πραγματική Ευρώπη απέναντι σε μια παρακμιακή Δύση”, γράφει η Le Monde.

“Ο «Πουτινισμός» είναι επίσης η επιστροφή στις παλιές, καλές μεθόδους της αποσταθεροποίησης, όπως έγινε στην Ουκρανία και στον Καύκασο, και η υπενθύμιση του δόγματος Μπρέζνιεφ: οι γείτονες της Ρωσίας έχουν «περιορισμένη κυριαρχία»”, συνεχίζει η γαλλική εφημερίδα, καταλήγοντας με νόημα πως “το μοντέλο της Μαρίν Λεπέν σημαίνει την εθνική αναδίπλωση και επιπλέον την υποταγή στις δύο μεγάλες δυνάμεις, ρωσική και αμερικανική. Αυτό σήμαινε και η επίσκεψη της Λεπέν στις αρχές Ιανουαρίου στη Νέα Υόρκη, όταν περίμενε στον Πύργο του Τραμπ. Μας έδωσε μια πιο ακριβή εικόνα του τι θα ήταν η Γαλλία αν έπεφτε στα χέρια της άκρας δεξιάς: μια Μαρίν Λεπέν η οποία θα κοίταζε το φλιτζάνι του καφέ και θα ονειρευόταν μια συνάντηση με τον αμερικανό πρόεδρο, ο οποίος απαξίωσε να την συναντήσει”.

Κι όπως με την περίπτωση των ΗΠΑ, όταν η Ρωσία κατηγορήθηκε απ’ τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ ότι παρενέβη πέρυσι στην αμερικανική προεδρική κούρσα, με μια σειρά από πράξεις όπως οι κυβερνοεπιθέσεις στην Εθνική Επιτροπή των Δημοκρατικών και στο προσωπικό ηλεκτρονικό ταχυδρομείο της υποψήφιας του κόμματος, Χίλαρι Κλίντον, έτσι και τώρα η Ρωσία κατηγορείται για παρέμβαση στις εκλογές των κρατών-μελων της ΕΕ.

“Ο υπηρεσίες ασφάλειας στον κυβερνοχώρο της Γαλλίας έχει προειδοποιήσει ότι οι ίδιες ομάδες που παραβίασαν τους υπολογιστές των Δημοκρατικών επιδιώκουν «ύπουλα» να επηρεάσουν και τους Γάλλους ψηφοφόρους, αν και δεν κατηγόρησαν ευθέως τη Ρωσία”, τονίζει το Bloomberg.

“Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν θορυβηθεί από το πολυετές φλερτ του Πούτιν με αντισυστημικά κόμματα, που είναι τώρα σε άνοδο σε όλη την ήπειρο. Η πιο σαφής υποστήριξη ήταν το δάνειο των 9 εκατ. ευρώ που το αντι-μεταναστευτικό Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν έλαβε το 2014 από μια μικρή τράπεζα στη Μόσχα, την οποία επισκέπτεται συχνά”, αναφέρεται σε άρθρο του Bloomberg που θεωρεί πως ο Πούτιν θέλει να αποδυναμώσει την ευρωπαϊκή ενότητα διαπραγματευόμενος με τα κράτη-μελη ξεχωριστά.

“Απαλλαγμένο από κάθε εναπομείναν ίχνος μαρξισμού-λενινισμού, το Κρεμλίνο σήμερα είναι διατεθειμένο να ασπαστεί κάθε ιδεολογία που μπορεί μελλοντικά να εξυπηρετήσει τους ρεβιζιονιστικούς του στόχους”, γράφει το Politico που χαρακτηρίζει την ρωσική ηγεσία, λίγο ως πολύ, ως “οσφυοκαμπτική” και πρόθυμη να παίξει το παιχνίδι του οποιουδήποτε Όρμπαν ή της οιασδήποτε Λεπέν, αν είναι να κερδίσει κι εκείνη.

ΗΠΑ-ξείπα για την Μαρίν

Μπορεί σε εκείνη την προ μηνών συνάντηση ο Τραμπ να μην καταδέχτηκε να δει εκ του σύνεγγυς την Λεπέν, η οποία τον περίμενε ξεροσταλιάζοντας στο νεοϋορκέζικο χειμώνα, ωστόσο, πριν λίγες ώρες ο αμερικανος πρόεδρος έδωσε τα -γνωστά- ακροδεξιά του διαπιστευτήρια (βλέπε σχέσεις με τον Στιβ Μπάνον του Breitbart) και δεν έκρυψε την προτίμησή του στο πρόσωπό της Μαρίν.

Η παροχή πλήρους υποστήριξης στην ακροδεξιά υποψήφια για την γαλλική προεδρία, έγινε καθώς, όπως είπε ο Τραμπ σε συνέντευξή του στο Associated Press, «είναι η πιο ισχυρή στο θέμα των συνόρων, η πιο ισχυρή σχετικά με το τι συμβαίνει στη Γαλλία».

Και μετά, λογικά, έκατσε αναπαυτικά στην καρέκλα του, κι ευχήθηκε, σταυρώνοντας τα δάκτυλα του, να εκλεγεί η Λεπέν στο ύπατο αξίωμα της Γαλλίας.

Και μια Λεπέν στον προεδρικό θώκο θα αποδυναμώσει εκ νέου της Ε.Ε. σε οικονομικό επίπεδο, μια αποσταθεροποίηση που κάθε άλλο παρά βλαπτική θα ήταν για τα αμερικανικά συμφέροντα, καθώς θα ενδυνάμωνε το δολάριο έναντι του ευρώ -ένα “φιλί της ζωής” που χρειάζεται επειγόντως ο Τραμπ προκειμένου να ανακάμψει η αμερικάνικη οικονομία.

Ταυτόχρονα, θα αποδυνάμωνε τον ρόλο της Γερμανίας στην Ε.Ε. -έναν ρόλο που η επί Τραμπ αμερικάνικη ηγεσία δεν βλέπει με καλό μάτι, αν αναλογιστούμε τις δηλώσεις του περί “ευρώ και μάρκου”, όταν ο Πίτερ Ναβάρο, επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου Εμπορίου των ΗΠΑ, δήλωνε πως “το ευρώ είναι σαν ένα σιωπηρό γερμανικό μάρκο, του οποίου η χαμηλή αποτίμηση δίνει στη Γερμανία πλεονέκτημα έναντι των βασικών της εταίρων".

Και το παρασκηνιακό “παιχνίδι” θα συνεχιστεί, τουλάχιστον μέχρι το βράδυ της 7ης Μαΐου...

Κωνσταντίνος Τσάβαλος

Πηγή:thetoc

NewsRoom Mykonos Ticker