Το χάος που επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ, συγκεντρώνει τα φώτα της δημοσιότητας. Ωστόσο, οι εσωκομματικές συγκρούσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποσπούν την προσοχή από μια πολιτική εξέλιξη που έχει σαφώς μεγαλύτερη επίδραση στην καθημερινότητα των πολιτών: Τη συνεχιζόμενη υποχώρηση της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Όλες οι ενδείξεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η Νέα Δημοκρατία όχι μόνο δεν ανακάμπτει από το 28,31% των ευρωεκλογών, αλλά υποχωρεί ακόμα περισσότερο. Ο χάρτης των κομματικών δυνάμενων μπαίνει σε νέα φάση από τη στιγμή που η αυτοδυναμία μετατρέπεται σε άπιαστο στόχο για το πρώτο κόμμα.

Η βαθιά κρίση του ΣΥΡΙΖΑ και η συνεχιζόμενη αδυναμία του ΠΑΣΟΚ δεν μας αφήνουν να συνειδητοποιήσουμε τη σημασία της υποχώρησης της Νέας Δημοκρατίας. Είναι όμως από τις πολύ λίγες φορές στα 50 χρόνια της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας που το κυβερνών κόμμα συγκεντρώνει τόσο χαμηλά ποσοστά αποδοχής. Δεν έχει άδικο καταξιωμένος επικοινωνιολόγος που παρατηρεί ότι «αν υπήρχε νορμάλ αντιπολίτευση, η ΝΔ θα ήταν τώρα δεύτερο κόμμα».

Η δημοσκόπηση

Η δημοσκόπηση της Inerview για την Politic (η πρώτη που δημοσιεύεται μετά τις καλοκαιρινές διακοπές) προκάλεσε αίσθηση (και δικαίως) γιατί έφερνε τον ΣΥΡΙΖΑ στην πέμπτη θέση με 8,3%. Η ίδια δημοσκόπηση όμως ήταν πολύ κακή και για τη Νέα Δημοκρατία. Η ΝΔ παίρνει μόλις 22,2%. Δηλαδή, με την αναγωγή βρίσκεται κάτω από το ποσοστό των ευρωεκλογών. Είναι ενδεικτικό ότι τον Δεκέμβριο του 2023 η Interview έβρισκε την ΝΔ στο 31,2%.

Ακόμα πιο σημαντικά είναι τα ποιοτικά στοιχεία της έρευνας αφού το 79% των ερωτηθέντων αξιολογεί αρνητικά το κυβερνητικό έργο. Το ποσοστό είναι εξαιρετικά υψηλό αφού σε αυτή την ερώτηση όταν οι αρνητικές απαντήσεις ξεπερνούν το 65%, μια κυβέρνηση πρέπει να ανησυχεί.

Τα βασικά προβλήματα των πολιτών είναι η ακρίβεια (29,1%), οι τιμές της ενέργειας (17%) και το ύψος των μισθών (16,4%). Όλα τα μεγάλα προβλήματα των πολιτών σχετίζονται με την αγοραστική δύναμη.

Αδυναμία της κυβέρνησης

Η ακρίβεια ροκανίζει τον Μητσοτάκη λοιπόν. Στην «ακρίβεια» συνοψίζονται τρεις μείζονες αποτυχίες της κυβέρνησης.

Η πρώτη αποτυχία της κυβέρνησης, είναι αυτή καθαυτή η συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης. Κάθε μήνα που περνάει, μειώνονται τα προϊόντα που μπορούν να αγοράσουν οι πολίτες με τον μισθό τους. Έχει ιδιαίτερη σημασία ότι η μείωση της αγοραστικής δύναμης δεν αφορά μόνο τους φτωχότερους που κατεξοχήν πλήττονται από τον πληθωρισμό, αλλά και τα μεσαία στρώματα που αποτελούν προνομιακό ακροατήριο της Νέας Δημοκρατίας. Η πτώση της αγοραστικής δύναμης των μεσαίων στρωμάτων έγινε ιδιαίτερα αισθητή στη φετινή τουριστική σεζόν.

Η δεύτερη αποτυχία της κυβέρνησης, έχει να κάνει με τη διάψευση των προσδοκιών για βελτίωση της καθημερινότητας. Με το Μνημόνιο γίναμε πολύ πιο φτωχοί και η θέση μας δεν βελτιώθηκε έξι ολόκληρα χρόνια μετά το τέλος τους. Η έρευνα του ΚΕΠΕ (την οποία ανεπιτυχώς επιχείρησε η κυβέρνηση να αμφισβητήσει), έδειξε ότι τα ημερομίσθια στην Ελλάδα (λαμβάνοντας υπόψη την αγοραστική δύναμή τους) είναι χειρότερα και από τη Βουλγαρία. Η διάψευση των προσδοκιών καθιστά ολοένα και πιο απαισιόδοξους τους πολίτες και συρρικνώνει την απήχηση της κυβέρνησης.

Η τρίτη αποτυχία της κυβέρνησης, είναι η αδυναμία της να λύνει τα κοινωνικά προβλήματα, με προεξάρχον αυτό της ακρίβειας. Ο Μητσοτάκης υπερψηφίστηκε δύο φορές όχι γιατί γοήτευσε, αλλά γιατί έπεισε ότι μπορεί να δώσει πρακτικές λύσεις στα προβλήματα των πολιτών. Οι πολίτες όμως δεν βλέπουν λύσεις ούτε στην ακρίβεια ούτε στην πολιτική προστασία. Και αυτό γεννάει δυσαρέσκεια.

Βασικό στήριγμα της κυβέρνησης αυτή τη στιγμή είναι το χάλι που επικρατεί στην προοδευτική αντιπολίτευση. Ωστόσο, η θέση της είναι εξαιρετικά αδύναμη. Με την πρώτη υποψία σοβαρής εναλλακτικής λύσης, οι πολιτικές εξελίξεις θα είναι ραγδαίες.