Ο ντράμερ των Rolling Stones, Τσάρλι Γουάτς «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών.

Ο Γουάτς γεννήθηκε στο Λονδίνο κατά την διάρκεια του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και ξεκίνησε να ακούει τζαζ μουσική από τα παιδικά του χρόνια, με κύριες επιρροές τους Μάιλς Ντέιβις και Τζον Κολτρέιν.

Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε εκπρόσωπός του, ο Γουάτς απεβίωσε σε νοσοκομείο, σε ηλικία 80 ετών. 

«Ανακοινώνουμε με τεράστια θλίψη τον θάνατο του αγαπημένου μας Charlie Watts. Αποδήμησε εν ειρήνη σε νοσοκομείο του Λονδίνου, έχοντας δίπλα του την οικογένειά του. Ο Τσάρλι ήταν ένας χαρισματικός σύζυγος, πατέρας και παππούς καθώς και, ως μέλος των Rolling Stones, ένας από τους μεγαλύτερους ντράμερ της γενιάς του».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη The Rolling Stones (@therollingstones)

Ο Γουάτς γεννήθηκε στο Λονδίνο κατά την διάρκεια του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και ξεκίνησε να ακούει τζαζ μουσική από τα παιδικά του χρόνια, με κύριες επιρροές τους Μάιλς Ντέιβις και Τζον Κολτρέιν.

Μετατρέποντας ένα μπάντζο σε ταμπούρο, έπαιξε για πρώτη φορά τύμπανα, ενώ στα δεκαέξι του χρόνια έφυγε από το σχολείο του και εγγράφηκε στην σχολείο τεχνών του Χάροου.

Ο Τσάρλι Γουάτς στους Rolling Stones

Ο Γουάτς εντάχθηκε στους Rolling Stones τον Ιανουάριο του 1963, χωρίς να αντιμετωπίσει με ιδιαίτερη σοβαρότητα το συγκρότημα, αλλά άλλαξε γνώμη όταν το single «It's All Over Now» έφθασε στην τρίτη θέση των βρετανικών τσαρτ το 1964. Την ίδια χρονιά, παντρεύτηκε την Σίρλεϊ Ανν Σέπαρντ και τέσσερα χρόνια αργότερα γεννήθηκε η κόρη του, Σεραφίνα.

Οι Rolling Stones έφθασαν για πρώτη φορά στην κορυφή των αμερικάνικων τσαρτ με το σινγκλ «(I Can't Get No) Satisfaction», ακολουθούμενο από τις πολύ μεγάλες επιτυχίες των «Paint It Black» και «Ruby Tuesday». Οι ίδιοι περιέγραφαν τους εαυτούς τους ως το σπουδαιότερο ροκ συγκρότημα του πλανήτη και συνέχισαν στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο δημοτικότητας για τις επόμενες δύο δεκαετίες, με άλμπουμ όπως τα «Aftermath» (1966), «Sticky Fingers» (1971), «Exile on Main St.» (1972), «Black and Blue» (1976), «Some Girls» (1978) και «Tattoo You» (1981).

Από την δεκαετία του '80, ο Γουάτς ασχολήθηκε με την πρώτη του μουσική αγάπη, την τζαζ, σχηματίζοντας διάφορες μπάντες, συμπεριλαμβανομένης και μίας ορχήστρας 32 ατόμων με την ονομασία Charlie Watts Orchestra. Την ίδια περίοδο, συμμετείχε στους Rocket 88 μαζί με τον Ίαν Στιούαρτ.

Στις αρχές της δεκαετίας του '90, κυκλοφόρησε μερικούς δίσκους με τους Charlie Watts Quintet, ενώ αργότερα συνεργάστηκε με τον Τζιμ Κέλτνερ στους Charlie Watts/Jim Keltner Project.[20] Το 2004, κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ με τους Charlie Watts and the Tentet, ενώ ταυτόχρονα διαγνώστηκε με καρκίνο του φάρυγγα, από τον οποίο απέδρασε εντελώς υγιής μετά από ένα μεγάλο διάστημα θεραπειών.