Το ξέραμε από πριν: Οι υποψήφιοι για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ θα έθεταν ως στόχο την πολιτική αυτονομία του κόμματος τους, αποφεύγοντας τις ερωτήσεις για το ενδεχόμενο συνεργασίας με τη ΝΔ ή με τον ΣΥΡΙΖΑ, μετεκλογικά. Προσβλέποντας σε εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ, μίλησαν ακόμη και για αυτοδυναμία, με αποτέλεσμα να εξάγονται περισσότερα συμπεράσματα από τα μη ειπωμένα παρά από τα ειπωμένα.

Παρόλο που δεν εγκατέλειψαν αυτήν τη βολική θέση, η κριτική τους προς την κυβέρνηση και προσωπικά προς τον Κ. Μητσοτάκη ήταν οξύτατη και ασύγκριτα πιο επιθετική σε σχέση με τις αναφορές τους για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη και στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, δεν έδειξαν συναινετική διάθεση προς τη ΝΔ, ενώ όλοι εγκάλεσαν τον Πρωθυπουργό, καθένας με τον τρόπο του, για ασέβεια στους θεσμούς.

Παραδείγματα:

Ο Νίκος Ανδρουλάκης, δείχνοντας ότι δεν ξεχνά και δεν θα ξεχάσει τις υποκλοπές, είπε για τον πρωθυπουργό ότι δεν γίνεται «να κάνει ότι θέλει στη δικαιοσύνη, στους θεσμούς», «δεν μπορεί να δημιουργεί ένα παρακρατικό μηχανισμό, και αυτό να συγκαλύπτεται (…)».

Ο Χάρης Δούκας, υιοθετώντας σταθερά το πολιτικό λεξιλόγιο της Αριστεράς, είπε -μεταξύ άλλων- ότι «απέναντί μας έχουμε ένα κυνικό σύστημα εξουσίας. Θέλουμε να κάνουμε την υπέρβαση ή θέλουμε ένα κλειστό φοβικό ΠΑΣΟΚ, βούτυρο στο ψωμί του κ. Μητσοτάκη. Στις 6 Οκτωβρίου σηκώνουμε ανάστημα».

Η Άννα Διαμαντοπούλου προσπάθησε να πείσει, έχοντας δεχτεί πιεστικές ερωτήσεις, ότι δεν στήριξε ποτέ τον Κ. Μητσοτάκη ούτε μέσα από τη σιωπή της (για τις υποκλοπές, για τα Τέμπη, για το κράτος δικαίου) και δεν εννόησε με κανέναν τρόπο ότι προσβλέπει σε μια κυβερνητική συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ που είναι «ο αντίπαλος πόλος», όπως είπε. Μάλιστα, τόνισε ότι το δίλημμα για την κυβερνητική συνεργασία θα βασανίζει τους αντιπάλους του ΠΑΣΟΚ.

Για τον Παύλο Γερουλάνο, στην εκλογή ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ «κρίνεται αν θα ηττηθεί η ΝΔ. Το δίλημμα είναι αν θα κάνουμε μια επιλογή νίκης ή ήττας. Μια επιλογή νίκης θέλει μια ηγεσία με εμπειρία, που έχει δώσει μάχες. Πού θα κάνει μια διεύρυνση».

Η χώρα χρειάζεται μια ισχυρή αντιπολίτευση απέναντι στον «πλαστογράφο μεταρρυθμιστή» κ. Μητσοτάκη, είπε η Νάντια Γιαννακοπούλου, ενώ ο Μιχάλης Κατρίνης επανέλαβε ότι «το ΠΑΣΟΚ πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία και να κάνει μια μεγάλη παράταξη από τη βάση (..) Να ενώσει και να συνθέσει ευρύτερες δυνάμεις ακριβώς για να υπάρχει μια παράταξη η οποία θα είναι πραγματική απειλή για τη ΝΔ».

Το γεγονός ότι επιτέθηκαν στην Α. Διαμαντοπούλου για ανοχή ή στήριξη στον Κ. Μητσοτάκη όλοι οι συνυποψήφιοι της ήταν η πιο ισχυρή ένδειξη της αντικυβερνητικής ατμόσφαιρας που καθόρισε το debate. Η ίδια, άλλωστε, στο καταληκτικό της μήνυμα, απευθύνθηκε στα 2,5 εκ ψηφοφόρων που εγκατέλειψαν το ΠΑΣΟΚ μετά το 2012, οι περισσότεροι από τους οποίους μετακινήθηκαν προς τα αριστερά.