Political Developments: Το δίμηνο που θα επηρεάσει το συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων

Political Developments / Το δίμηνο που θα επηρεάσει το συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων

Political Developments: Το δίμηνο που θα επηρεάσει το συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων

Political Developments / Το δίμηνο που θα επηρεάσει το συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων - Η ανάλυση του Κ-Report τις εξελίξεις σε Μαξίμου, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ - Η αφετηρία της μεγάλης πυρκαγιάς στην Αττική

Ενώπιον μιας πολύ ενδιαφέρουσας κινητικότητας σε όλα τα επίπεδα βρίσκεται η χώρα, καθώς όλα δείχνουν πως τα μηνύματα της απαξίωσης του πολιτικού συστήματος που εστάλησαν στις ευρωεκλογές δεν ήταν καθόλου προσωρινά.

Η τελευταία πυρκαγιά, που ξεκίνησε από τον Βαρνάβα για να φτάσει να καίει μέχρι το Χαλάνδρι και τα Βριλήσσια, ασφαλώς ανέδειξε ακόμα πιο έντονα το πρόβλημα της λειτουργίας του κράτους, στο οποίο η πλειοψηφία των πολιτών δεν έχουν πια καμία εμπιστοσύνη.

Παρουσιάζουμε μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση από το Κ-Report, των Κώστα Καλλίτση και Παύλου Τσίμα, που κυκλοφορεί σε συνδρομητική μορφή καθημερινά και με πλούσια ύλη - σας το συνιστούμε!!

Τι γράφει το Κ-Report

Καθώς πλησιάζει στο τέλος ένας σκληρός Αύγουστος, βρισκόμαστε στην αφετηρία ενός πυκνού πολιτικού διμήνου που θα επηρεάσει τη διάταξη και το συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων.

Τα ορόσημα είναι, για την κυβέρνηση -μετά την αυριανή διϋπουργική στην Πεντέλη- η συζήτηση στη Βουλή για τις πυρκαγιές και η ομιλία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ.

Για το ΠΑΣΟΚ είναι η εκλογή προέδρου τον Οκτώβριο.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν τέσσερα, το πρώτο την ερχόμενη Παρασκευή και το τελευταίο τον Οκτώβριο, το συνέδριό του.

Στην αφετηρία αυτού του δίμηνου είναι η μεγάλη πυρκαγιά. Ξεκίνησε από το Βαρνάβα, κατέκαψε 105 χιλ. στρ. και εισέβαλε 35 χλμ νοτιότερα, στον οικιστικό ιστό της πρωτεύουσας, στα Βριλήσσια και το Χαλάνδρι.

Από την καταστροφή, δύο είναι οι μεγάλοι ηττημένοι:

  1. Πρώτος ηττημένος, το Λεκανοπέδιο και η ποιότητα ζωής σε αυτό, και
  2. Δεύτερος ηττημένος, η κοινωνική εμπιστοσύνη προς την κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα.

* Το Λεκανοπέδιο και η ποιότητα ζωής σε αυτό:

Το Λεκανοπέδιο: Η καταστροφή είναι πολύ μεγαλύτερη από τα 104 σπίτια και επιχειρήσεις που κάηκαν. Με αυτήν την πυρκαγιά, μέσα σε 8 χρόνια έχει καεί συνολικά το 37% των δασικών εκτάσεων της Αττικής, με βαριές επιπτώσεις: Μικροσωματίδια, τοξικές ουσίες που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα και εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, περαιτέρω άνοδο της θερμοκρασίας που θα κάνει πολύ έως αφόρητα ζεστά τα επόμενα καλοκαίρια, διάβρωση του εδάφους που επιβάλει να εξεταστεί η στατικότητα κτιρίων σε κάποιες περιοχές και απειλεί με πλημμύρες άλλες, επίταση της λειψυδρίας και μεγάλη μείωση της βιοποικιλότητας στην Αττική. Ακόμα κι αν δεν συνυπολογιστούν επιπτώσεις στην οικονομική δραστηριότητα, η ζωή ενός σημαντικού μέρους των 3,7 εκατ. κατοίκων του Λεκανοπεδίου θα γίνει πολύ, πάρα πολύ δύσκολη.

* Το πολιτικό σύστημα είναι ο δεύτερος μεγάλος ηττημένος, ειδικά δε η κυβέρνηση:

Το κράτος είναι τρύπιο και δεν μας προστατεύει ούτε σήμερα - όπως στο Μάτι, την Πάρνηθα, την Εύβοια ή τα Τέμπη.

Η κυβέρνηση: Πρώτον, φάνηκε να μην καταλαβαίνει τί στα αλήθεια συνέβη. Με δηλώσεις ότι «ευτυχώς λίγοι συμπολίτες μας επλήγησαν από την πυρκαγιά», που έγιναν μανιέρα για τις (έως ενθουσιώδεις!..) υπουργικές δηλώσεις που ακολούθησαν, και με φωτογραφίες στις οποίες ο πρωθυπουργός εμφανίζεται λες και οδηγεί τους πιλότους των εναέριων μέσων πυρόσβεσης σε νέα εξόρμηση, η κυβέρνηση έδειξε να ζει σ’ ένα παράλληλο σύμπαν. «Λες, μαζί με τον Γκρίνμπεργκ - σχολίασε στέλεχος της παράταξης - έφυγε από το Μαξίμου και η κοινή λογική».

Ανοχύρωτοι: Δεύτερον, παρά τις διαβεβαιώσεις ότι η χώρα είναι θωρακισμένη, άλλη μια φορά ήρθε σε δημόσια θέα κάτι γνωστό στους παροικούντες: Ότι η χώρα παραμένει ανοχύρωτη, μετά και από 5 χρόνια διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Το μόνο που λειτούργησε ως άμυνα στην πυρκαγιά ήταν το σύστημα άμεσης επέμβασης του Β. Κικίλια, κι αυτό, όμως, αποδείχτηκε ανεπαρκές στις δεδομένες συνθήκες, γιατί κατ’ ουσία δεν είχε ασκηθεί καμία πολιτική πρόληψης - δεν μένουν παρά ελάχιστα λεφτά για πρόληψη, αφού πάνω από το 80% πάνε σε αγορές μέσων πυρόσβεσης. Που γίνονται, μάλιστα, με μεγάλες καθυστερήσεις.

Είναι χαρακτηριστική η περιπέτεια του προγράμματος ΑΙΓΙΣ:

Απευθείας αναθέσεις: Πριν μια 5ετία περίπου, η κυβέρνηση ανακοίνωσε το ΑΙΓΙΣ, ένα πρόγραμμα μαμούθ για αγορές μέσων πυρόσβεσης –αγορές και μέσων που πολλοί υποστήριζαν ότι μπορούσαμε να τα βρούμε με leasing, με απείρως μικρότερο κόστος. Το πρόγραμμα καταρτίστηκε από τον τότε υφυπουργό Πολιτικής Προστασίας Ν. Χαρδαλιά, το ύψος του έφτασε σε 2,1 δισ. ευρώ, είχε όμως μια όλως παράδοξη πρόβλεψη: Ότι οι αγορές θα γίνονταν με απευθείας αναθέσεις.

Θα τα είχαμε φέτος αν…: Μετά την (ευμενή) μετάθεση του Ν. Χαρδαλιά στο υπουργείο Άμυνας, το Μαξίμου πείστηκε ότι το ΑΙΓΙΣ δεν μπορεί να υλοποιηθεί με απευθείας αναθέσεις γιατί -εκτός των άλλων- η Κομισιόν δεν θα έδινε ούτε ευρώ χωρίς διαφανείς διαδικασίες. Παρά τις προσπάθειες των Χρ. Στυλιανίδη και Β. Κικίλια, χάθηκε χρόνος για να γίνουν οι απαιτούμενες αλλαγές στο πρόγραμμα. Έτσι, εναέρια κι άλλα μέσα πυρόσβεσης που θα μπορούσαμε να είχαμε παραλάβει φέτος, θα τα παραλάβουμε Μάιο του 2025.

Ένα κρίσιμο για την κυβέρνηση ορόσημο θα είναι η παρουσία Μητσοτάκη στην ΔΕΘ.

Μητσοτάκης στη ΔΕΘ: Θα μετρηθεί, πρώτον, ο τρόπος που ο πρωθυπουργός θα ισορροπήσει ανάμεσα στους νέους δημοσιονομικούς περιορισμούς και τις πολιτικές ανάγκες μιας πιεζόμενης κυβερνητικής παράταξης. Δεύτερον, θα δοθεί μια ένδειξη πολιτικού προσανατολισμού και προτεραιότητας, καθώς το προηγούμενο διάστημα είχε προταχθεί η επιλογή επαναπροσέγγισης με δυνάμεις της «λαϊκής δεξιάς».

Ο κλονισμός της εμπιστοσύνης αφορά και την αντιπολίτευση. Πολιτικοί αναλυτές προεξοφλούν ότι οι δημοσκοπήσεις του Σεπτεμβρίου θα καταγράψουν περαιτέρω φθορά της ΝΔ χωρίς αξιόλογα κέρδη της αντιπολίτευσης:

Οι δημοσκοπήσεις: Αχίλλειος πτέρνα της κυβέρνησης είναι η αναποτελεσματικότητα: Διευρύνεται και παγιώνεται μια αίσθηση ότι η κυβέρνηση είναι ανεπαρκής, λειτουργεί με χαλαρότητα, ότι κάθε υπουργός κάνει ό,τι νομίζει αν το νομίζει όταν το νομίζει, ότι δεν υπάρχει κεντρικό σχέδιο αλλά τα πράγματα απλώς τσουλάνε και, πλέον, οι ευθύνες δεν καταλογίζονται στον ένα ή τον άλλο υπουργό αλλά ευθέως στον ίδιο τον πρωθυπουργό. Από την άλλη, δεν φαίνεται να κερδίζει κάτι η αντιπολίτευση: Ούτε αυτή διαθέτει ένα πειστικό αφήγημα για την επόμενη ημέρα, ενώ το μεν ΠΑΣΟΚ ασχολείται με τις εκλογικές διαδικασίες του, ο δε ΣΥΡΙΖΑ ζει το εσωτερικό δράμα του -ένα δράμα που ίσως τείνει στην κορύφωσή του.

Τα ορόσημα του ΣΥΡΙΖΑ: Το πρώτο κρίσιμο ορόσημο για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι η ερχόμενη Παρασκευή, 23 Αυγούστου, όταν συνεδριάζει η Επιτροπή Δεοντολογίας με θέμα Σπίρτζη. Την μεθεπόμενη Τετάρτη, 28 Αυγούστου, θα τεθεί το θέμα αντικατάστασης του παραιτηθέντος από τη Βουλή Όθ. Ηλιόπουλου. Για να οριστεί στη θέση του ο Στ. Κασσελάκης θα πρέπει να παραιτηθούν όλοι οι επιλαχόντες, κάτι σχεδόν απίθανο –που ίσως ούτε ο Στ. Κασσελάκης επιθυμεί. Στις 7-8 Σεπτεμβρίου συνεδριάζει η ΚΕ για το καταστατικό και την αλλαγή του ΣΥΡΙΖΑ σε αυστηρά αρχηγικό κόμμα. Στις 4-6 Οκτωβρίου θα γίνει το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ –για την ηγεσία του οποίου φέρεται να ενδιαφέρεται ο Π. Πολάκης.

Προβληματισμοί Κασσελάκη: Πρωταγωνιστής του δράματος μέχρι στιγμής παραμένει ο Στ. Κασσελάκης. Το νέο στοιχείο είναι ότι λίγο πριν τις διακοπές του ζεύγους Κασσελάκη στη Μύκονο, μιλώντας σε συνεργάτες του ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρθηκε για πρώτη φορά σε προσωπικά, οικογενειακά και οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει εξαιτίας της ιδιότητας του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και εμφανίστηκε προβληματισμένος για τις εξελίξεις μετά και τα αρνητικά αποτελέσματα των ευρωεκλογών. Το μόνο βέβαιο είναι ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πλήξουμε.