Διάβασα σήμερα τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού από την Κω για την κατασκευή νέου υπερσύγχρονου νοσοκομείου στο νησί του Ιπποκράτη. Μια δήλωση ευχάριστη και καλοδεχούμενη, ιδιαίτερα σε μια νησιωτική περιοχή, για την οποία πολύ καλά γνωρίζουμε όλοι μας ως νησιώτες τις αντικειμενικές δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, ιδιαίτερα στον κρίσιμο και ευαίσθητο τομέα της υγείας.

Την ίδια στιγμή όμως, δεν μπορώ παρά να νιώθω, τόσο ο ίδιος προσωπικά όσο και η πλειοψηφία των συριανών και των κυκλαδιτών πιστεύω, θλίψη, απογοήτευση και οργή για το νοσοκομείο της Σύρου, το νοσοκομείο της έδρας της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και πρωτεύσας των Κυκλάδων, το οποίο λειτουργεί και ως νομαρχιακό νοσοκομείο καλύπτοντας τις ανάγκες, επείγουσες και μη, των κατοίκων αλλά και των επισκεπτών των Κυκλάδων. Ένα νοσοκομείο στο οποίο τα προβλήματα υποστελέχωσης, κυρίως σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό είναι διαπιστωμένα και τραγικά και ειδικότερα, τα τελευταία χρόνια με την έλευση της πανδημίας, έχουν φέρει το προσωπικό πολύ πέραν των ορίων των βιολογικών αντοχών του. Και μπορεί ο Έλληνας να διακρίνεται για το φιλότιμό του, όπως και οι εργαζόμενοι στο νοσοκομείο μας, όμως εδώ πρόκειται για υπερεξάντληση των ανθρώπινων ορίων με ότι αυτό συνεπάγεται για την ορθή, επιστημονικά αξιόπιστη και απρόσκοπτη λειτουργία του. Ένα νοσοκομείο επίσης γηρασμένο από πλευράς κτιριακών υποδομών αλλά και με σημαντικές και καταγεγραμμένες ελλείψεις σε ιατροτεχνολογικό και λοιπό εξοπλισμό. 

Οι ευθύνες είναι πολλές και διαχρονικές και κανείς δεν μπορεί να εκφύγει αυτών. Πρώτα από όλα η ίδια η πολιτεία και η κυβέρνηση η οποία δεν μπορεί να κωφεύει εξακολουθητικά και προκλητικά για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα που έχει να κάνει με το πολυτιμότερο αγαθό, την ανθρώπινη υγεία. Ιδιαίτερα μάλιστα σε μια νησιωτική περιφέρεια η οποία χαρακτηρίζεται από τον κατακερματισμό του χώρου, την ύπαρξη μικρών νησιωτικών συμπλεγμάτων, και την φυσική απόσταση από τα οργανωμένα νοσοκομεία της Αττικής.

Την κυβέρνηση η οποία δεν μπορεί να επικαλείται άγνοια των προβλημάτων και της δραματικής κατάστασης που επικρατεί, τη στιγμή μάλιστα που αφενός τα υπομνήματα και οι επιστολές διαμαρτυρίας που έχουν αποσταλεί τα τελευταία χρόνια από φορείς και συλλογικότητες στο Υπουργείο είναι αμέτρητα και αφετέρου ο πρώην Υπουργός Υγείας, ο κ. Κικίλιας, έχοντας καταγωγή από την Σύρο όφειλε να έχει προσωπική εικόνα της κατάστασης.

Ευθύνη όμως σημαντική έχουν και οι τοπικοί φορείς και ειδικότερα ο Δήμος της Σύρου αλλά και ο δήμαρχος προσωπικά, ο οποίος έχων διατελέσει για δεκαετίες ιατρός του νοσοκομείου είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει, διαχρονικά αλλά και σήμερα, την δεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το νοσοκομείο της Σύρου.  

Θυμάμαι τον Νοέμβριο του 2021 τον κ. δήμαρχο να συγκαλεί, μετά από πιέσεις, έκτακτο μονοθεματικό δημοτικό συμβούλιο για το πράγματι εξαιρετικά σοβαρό ζήτημα της υποστελέχωσης, του ελλείματος τεχνολογικής επάρκειας και της γενικότερα δύσκολης κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει το νοσοκομείο της Σύρου, διαχρονικά αλλά και πολύ περισσότερο αυτή την περίοδο της πανδημίας. Με τους εργαζομένους να υπερβάλλουν εαυτόν και να ζητούν δικαιολογημένα την στήριξη των πολιτών και των φορέων του νησιού. Στο συμβούλιο συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, εκπρόσωποι του ιατρικού, νοσηλευτικού και διοικητικού προσωπικού του νοσοκομείου, ο αντιπεριφερειάρχης Κυκλάδων, συλλογικότητες και άλλοι. Όλοι εκφράσαμε ομόθυμα την στήριξη μας στο νοσοκομείο και τους εργαζομένους του και συμφωνήθηκε να συγκροτηθεί μια επιτροπή με επικεφαλής τον κ. δήμαρχο, η οποία άμεσα θα πραγματοποιούσε συνάντηση με τον Υπουργό Υγείας καθώς και άλλα κυβερνητικά στελέχη ώστε να εκθέσουν επιτακτικά, από πρώτο χέρι, τα σοβαρά προβλήματα του νοσοκομείου και να απαιτήσουν καίριες λύσεις. 

Μέχρι και σήμερα δυστυχώς καμία τέτοια συνάντηση δεν έχει πραγματοποιηθεί γεγονός το οποίο αναδεικνύει το εντελώς άτονο ή/και προσχηματικό ενδιαφέρον της δημοτικής αρχής και του κ. δημάρχου προσωπικά. Προφανώς, ο Δήμος θεωρεί ότι ο ρόλος του εξαντλείται στην, κατά καιρούς, αποστολή σποραδικών επιστολών προς τους αρμόδιους και στην έκδοση κάποιων δελτίων τύπου που περισσότερο μοιάζουν με ευχολόγια, αντί να επιλέξει τον δρόμο των δυναμικών διεκδικήσεων. Οι συγκεκριμένες διαπιστώσεις προκαλούν μόνο θλίψη και απογοήτευση στον καθένα μας.   

Η τελευταία, εμβληματική και ουσιαστική παρέμβαση που πραγματοποιήθηκε στον τομέα της υγείας, στην περιοχή μας, ήταν η δημιουργία της μόνιμης βάσης αεροδιακομιδών του ΕΚΑΒ, την περίοδο 2016 – 2017, η οποία όμως έμεινε χωρίς συνέχεια σε ότι θα έπρεπε να ακολουθήσει.

Σήμερα, 2 Ιουνίου 2022, που ο κ. Πρωθυπουργός ανακοίνωσε από την Κω την κατασκευή νέου νοσοκομείου στο νησί της Δωδεκανήσου, στην Σύρο η πρόεδρος των εργαζομένων στο νοσοκομείο της Σύρου, ανακοίνωνε σε μια δραματική συνέντευξη τύπου, παρουσία των εργαζομένων, ότι η συνεχιζόμενη υποβάθμιση του έχει οδηγήσει ώστε το νοσηλευτικό μας ίδρυμα να λειτουργεί πλέον τις τελευταίες τέσσερις (4) ημέρες ως Κέντρο Υγείας. Και εάν δεν αλλάξει κάτι ΑΜΕΣΑ, το μέλλον διαγράφεται ακόμη χειρότερο.

Προφανώς, ο κ. Πρωθυπουργός γνωρίζοντας την κατάσταση που επικρατεί στο νοσοκομείο της Σύρου, απέφυγε κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο νησί να πραγματοποιήσει επίσκεψη και συνάντηση με την διοίκηση και τους εργαζομένους, μη έχοντας κάτι στην ατζέντα του για να ανακοινώσει.

Μακάρι, στο εγγύς μέλλον, όταν η πολιτειακή ηγεσία της χώρας επισκέπτεται μια περιοχή της ελληνικής περιφέρειας, οι πρώτοι σταθμοί επισκέψεως να είναι οι υγειονομικές μονάδες και οι εκπαιδευτικές υποδομές για να διαπιστώσει, ιδίοις όμμασι, και να επιλύσει τα προβλήματα. Γιατί μόνον τότε θα έχουμε κάνει ένα στέρεο και πραγματικό βήμα μπροστά σε ότι σήμερα ευαγγελιζόμαστε ως ευνομούμενη πολιτεία και κοινωνικό κράτος αλλά δυστυχώς αποτελεί γράμμα κενό περιεχομένου.

Γιώργος Μαραγκός
τέως Δήμαρχος Σύρου - Ερμούπολης