«Η απόσταση που χωρίζει τη δημιουργία από την καταστροφική αδράνεια είναι χαώδης και στη σημερινή Μύκονο έχει πολιτική ταυτότητα. Ενώ η Δημοτική Αρχή χτίζει καθημερινά το αύριο του νησιού με μετρήσιμο έργο, ο Κουκάς, πολιτικά μόνος και θεσμικά μετέωρος, αναλώνεται σε έναν πόλεμο φθοράς που δεν αφορά κανέναν παρά μόνο τον ίδιο.

Η μετατροπή της αντιπολίτευσης σε γραφείο ενστάσεων και η εχθρική στάση απέναντι σε κάθε αναπτυξιακή πρωτοβουλία, επιβεβαιώνουν απλώς την πολιτική του γύμνια.

Δέσμιος των εμμονών του και χωρίς έρεισμα στην κοινωνία ή την παράταξή του, ο Κουκάς παρακολουθεί ως μοιραίος θεατής το τρένο της ανάπτυξης να περνά, αφήνοντάς τον οριστικά στην αποβάθρα του χθες.»

Το Χρονικό της πολιτικής απογύμνωσης

Στην πολιτική αρένα, η ισχύς ενός ηγέτη δεν μετριέται από την ένταση της φωνής του, αλλά από το μέγεθος της στήριξης που απολαμβάνει. Στην περίπτωση του Κουκά, η εικόνα είναι πλέον αποκαλυπτική και συνάμα αποκαρδιωτική: Ένας πολιτικός παράγοντας εγκαταλελειμμένος από την πλειοψηφία των συμβούλων της ίδιας του της παράταξης, βιώνει την απόλυτη πολιτική μοναξιά.

Περιθωριοποιημένος ουσιαστικά από τους ίδιους τους Μυκονιάτες και έχοντας απωλέσει την εμπιστοσύνη των στελεχών του, ο Κουκάς έχει περιέλθει σε καθεστώς απόγνωσης. Όμως, αντί η απομόνωση να τον οδηγήσει σε αυτοκριτική, τον ωθεί σε μια σπασμωδική αντίδραση εμπάθειας και εκδικητικότητας. Η μοναδική του πλέον επιδίωξη δεν είναι η παραγωγή πολιτικής, αλλά η υπονόμευση και η καθυστέρηση του έργου του Δήμου, λειτουργώντας ευθέως σε βάρος των συμφερόντων της Μυκονιάτικης κοινωνίας.

Από την αντιπολίτευση στη «Δικολαβική» υπονόμευση

Είναι θλιβερό να παρακολουθεί κανείς την μετατροπή της μείζονος αντιπολίτευσης σε μηχανισμό γραφειοκρατικής κωλυσιεργίας. Ο Κουκάς, αδυνατώντας να αρθρώσει ουσιαστικό πολιτικό λόγο, έχει αναγάγει τα «δικολαβίστικα τερτίπια» σε κεντρική στρατηγική επιλογή.

    Απουσία Ουσίας: Αντί να ασχολείται με τα μείζονα θέματα που συζητούνται στα συλλογικά όργανα, αναλώνεται σε ενστάσεις για εντελώς επουσιώδη ζητήματα.

    Μικροπολιτική Απρέπεια: Καταφεύγει σε τυπικισμούς και διαδικαστικά προσκόμματα, με μοναδικό στόχο να εμποδίσει τη σημερινή δημοτική αρχή να υλοποιήσει έργα ζωτικής σημασίας για το νησί.

Αυτή η τακτική δεν συνιστά έλεγχο της εξουσίας, συνιστά εχθρική ενέργεια απέναντι στην πρόοδο του τόπου. Ο φθόνος, η εμπάθεια και το ψέμα αποτελούν, δυστυχώς, τα χαρακτηριστικά των πολιτικά αποτυχημένων, οδηγώντας τους με βεβαιότητα στην πλήρη περιφρόνηση εκ μέρους των πολιτών.

«Τα δικολαβίστικα τερτίπια του Κουκά σε βάρος των έργων, μετατρέπουν την αντιπολίτευση από θεσμικό ρόλο σε εχθρό της Μυκονιάτικης κοινωνίας.»

Η σύγκρουση δύο κόσμων: «Εμείς Δουλεύουμε - Αυτός εμποδίζει»

Απέναντι σε αυτή την παρακμιακή λογική, η διαχωριστική γραμμή είναι πλέον χαραγμένη με ευκρίνεια. Δεν πρόκειται απλώς για μια πολιτική αντιπαράθεση, αλλά για τη σύγκρουση της Αδράνειας με τη Δημιουργία.

Η πλευρά της αδράνειας (Κουκάς): Επενδύει στην καθυστέρηση, ποντάρει στην αποτυχία, τρέφεται από την τοξικότητα και παραμένει δέσμια του χθες.

Η πλευρά του έργου (Δημοτική Αρχή): Απαντά με το καθημερινό και συνεχές έργο της σε όλους τους τομείς. Με λύσεις, με σχεδιασμό, με θετική ηγεσία που κοιτάζει μπροστά.

Όσο εκείνος παλεύει με ενστάσεις και χαρτιά για να σταματήσει την εξέλιξη, εμείς παλεύουμε με τα προβλήματα για να βελτιώσουμε τη ζωή των Μυκονιατών.

Η ετυμηγορία του Μυκονιάτικου Λαού

Η πολιτική δεν είναι άσκηση ματαιοδοξίας, αλλά πεδίο προσφοράς. Η προσπάθεια του Κουκά να κρατήσει τη Μύκονο δέσμια των δικών του αδιεξόδων έχει ήδη πέσει στο κενό. Η πρόοδος συντελείται ερήμην του.

Ο Μυκονιάτικος λαός, που βλέπει, κρίνει και συγκρίνει, είναι ο μοναδικός και αλάνθαστος κριτής όλων μας. Και η ετυμηγορία του είναι ξεκάθαρη: Η Μύκονος προχωρά μπροστά, αφήνοντας πίσω της όσους επέλεξαν τον ρόλο του μοιραίου θεατή.

Ακολουθεί η ανάρτηση:

"Η απόγνωση της πολιτικής μοναξιάς του  Κουκά".

Περιθωριοποιημένος πολιτικά από τους Μυκονιάτες και εγκαταλειμμένος από τη πλειοψηφία των  συμβούλων της παράταξης του, ο Κουκάς έχει περιέλθει σε απόγνωση και αντιδρά με εμπάθεια και εκδικητικότητα, με μοναδική επιδίωξη να υπονομεύσει και να καθυστερήσει το έργο του Δήμου, λειτουργώντας ουσιαστικά σε βάρος των Μυκονιατών. 

Έτσι, αντί να ασχολείται με την ουσία των θεμάτων που συζητούνται στα συλλογικά όργανα του Δήμου, καταφεύγει σε ενστάσεις για εντελώς επουσιώδη θέματα, σε δικολαβίστικα τερτίπια και σε μικροπολιτικές απρέπειες, προκειμένου να εμποδίσει τη σημερινή δημοτική αρχή να υλοποίηση έργα προς όφελος του νησιού μας και της Μυκονιάτικης κοινωνίας. 

Ο φθόνος, η εμπάθεια και το ψέμα αποτελούν χαρακτηριστικά των πολιτικά αποτυχημένων που τους οδηγούν με βεβαιότητα στη πλήρη περιφρόνηση εκ μέρους των πολιτών. 

Απέναντι σε αυτή την παρακμιακή λογική, εμείς απαντάμε με το έργο μας!

Με το καθημερινό και συνεχές έργο μας σε όλους τους τομείς!

Ο Μυκονιάτικος λαός είναι ο μοναδικός κριτής όλων μας!