Εγκώμια Επιτάφιου Θρήνου Μ. Παρασκευής με την Χορωδία της Αγίας Κυριακής

Τα εγκώμια είναι σύντομα τροπάρια που ακολουθούνται σε τρεις στάσεις. Η πρώτη στάση σε ήχο πλάγιο α’ αρχίζει με το εγκώμιο « Η ζωή Εν Τάφω, κα

Εγκώμια Επιτάφιου Θρήνου Μ. Παρασκευής  με την Χορωδία της Αγίας Κυριακής
Εγκώμια Επιτάφιου Θρήνου Μ. Παρασκευής με την Χορωδία της Αγίας Κυριακής
Τα εγκώμια είναι σύντομα τροπάρια που ακολουθούνται σε τρεις στάσεις. Η πρώτη στάση σε ήχο πλάγιο α’ αρχίζει με το εγκώμιο « Η ζωή Εν Τάφω, κατετέθης Χριστέ..». Η δεύτερη στάση σε ήχο πλάγιο α’ αρχίζει με το εγκώμιο « Άξιον εστί, μεγαλύνειν σε τον Ζωοδότην...». Η τρίτη στάση σε ήχο γ’ αρχίζει με το εγκώμιο « Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη Ταφή Σου προσφέρουσι Χριστέ μου».

Ύμνοι Μεγάλης Παρασκευής Εγκώμια: Α’  Στάση

Ηχος πλ. α’.

Η ζωή εν τάφω κατετέθης, Χριστέ, και αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο, συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σήν………….

Παρακολουθήστε Video:

{youtube}https://www.youtube.com/watch?v=sH05iZw0_NA&t=4s{/youtube}

Παρακολουθήστε Video:

{youtube}https://www.youtube.com/watch?v=IKkx5DzMKxU&t=1s{/youtube}

Ύμνοι Μεγάλης Παρασκευής Εγκώμια: Β´ Στάση

Ηχος πλ. α’.

«Άξιον εστί μεγαλύνειν σε τον ζωοδότην, τον εν τω σταυρώ τας χείρας εκτείναντα και συντρίψαντα το κράτος του εχθρού»………..

Παρακολουθήστε Video:

{youtube}https://www.youtube.com/watch?v=6vmH1da8nng&t=10s{/youtube}

Ύμνοι Μεγάλης Παρασκευής Εγκώμια: Γ´ Στάση

Ηχος γ’.

Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη ταφή σου, προσφέρουσι Χριστέ μου. Καθελών του ξύλου, ο Ἀριμαθαίας, εν τάφῳ σε κηδεύει………….

Παρακολουθήστε Video:

{youtube}https://www.youtube.com/watch?v=YJqvmNLVgrA&t=4s{/youtube}

  Tα κείμενα έχουν συντεθεί σύμφωνα με τη ρυθμοτονική της βυζαντινής υμνογραφίας, όπου πους είναι η λέξη και οι κανόνες της ομοτονίας και ισοσυλλαβίας έρχονται σε δεύτερη μοίρα προ της μουσικής τονής. Ο Επιτάφιος θρήνος, αν και γράφτηκε για να υμνήσει το νεκρό Χριστό, δεν καταλήγει σε απόγνωση, γιατί προβάλλει περισσότερο το θρίαμβο της ζωής, που συμβολίζει το ανέσπερο Φως της Αναστάσεως. Περιέχει τον οραματισμό ενός αισίου τέρματος προς το οποίο οδηγούν τα πολλά αναστάσιμα προανακρούσματα. Παντού διατυπώνεται μια έννοια προσωρινότητας στην ταφή του Χριστού και είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι, ενώ οι στόχοι των εγκωμίων είναι θρηνητικοί, προεορτάζεται η Ανάσταση. Την Μ. Παρασκευή ολόκληρη η οικουμένη συμπονεί και συμπάσχει στο φρικτό θέαμα του ενταφιασμού της Ζωής που είναι ο Κύριος της Δόξης, Γι’αυτό και τα εγκώμια δεν είναι ψυχρά διανοητικά σκευάσματα, αλλά βιωματικές εκρήξεις και ξεχειλίσματα καρδιάς για την πρόσκαιρη δύση του « μη δύοντος ηλίου» που προκαλούν την άφατη θλίψη του πιστού.