Notable Death / Ύστατο αντίο στην Pauline Collins της υπέροχης ταινίας «Shirley Valentine» που γυρίστηκε στη Μύκονο

Η ταινία «Shirley Valentine» έδωσε στην Pauline Collins έναν ρόλο που ταιριάζει στο ταλέντο της!! Εκείνη τον άρπαξε την ευκαιρία δημιουργώντας μια καθημερινή ηρωίδα που πολλές γυναίκες μπόρεσαν να ταυτιστούν!!

Η ταινία «Σίρλεϊ Βάλενταϊν» είναι η πιο γνωστή της Πολίν Κόλινς, η οποία πέθανε στις 6 Οκτωβρίου του 2025 στα 85 της, και είναι και αυτή στην οποία της δόθηκε ο περισσότερος χρόνος προβολής. «Μακάρι περισσότεροι σκηνοθέτες να είχαν καταφέρει να αξιοποιήσουν τη ζεστή και έντονη γοητεία της» γράφει ο Peter Bradshaw στον Guardian.

Η Πολίν Κόλινς ήταν η έξυπνη, αστεία και χαριτωμένα σέξι ηθοποιός της δεκαετίας του 1970 που έγινε γνωστή και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού χάρη στην επιτυχημένη βρετανική τηλεοπτική σειρά «Upstairs, Downstairs», το αντίστοιχο «Downton Abbey» της εποχής της.

«Εμβληματική, ισχυρογνώμων, ζωηρή και σοφή Σίρλεϊ Βάλενταϊν»

Η οικογένειά της αποχαιρέτησε την ηθοποιό ως «μια λαμπερή, ζωηρή και πνευματώδης παρουσία στη σκηνή και στην οθόνη. Η λαμπρή καριέρα της την είδε να υποδύεται πολιτικούς, μητέρες και βασίλισσες. Θα την θυμόμαστε πάντα ως την εμβληματική, ισχυρογνώμων, ζωηρή και σοφή Σίρλεϊ Βάλενταϊν – έναν ρόλο που έκανε δικό της. Γνωρίζαμε καλά όλες αυτές τις πτυχές της προσωπικότητάς της, γιατί η μαγεία της ήταν παρούσα σε καθεμία από αυτές».

Η Κόλινς πέθανε ειρηνικά, περιτριγυρισμένη από την οικογένειά της, σε γηροκομείο στο Highgate, βόρεια του Λονδίνου, πάσχοντας από τη νόσο του Πάρκινσον για αρκετά χρόνια.

Παντρεύτηκε τον συνάδελφό της ηθοποιό Τζον Άλντερτον, το 1969. Ο ρόλος της στην ταινία «Σίρλεϊ Βάλενταϊν» του σκηνοθέτη Λούις Γκίλμπερτ, το 1989, της χάρισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ και ένα βραβείο Bafta καλύτερης ηθοποιού.

Η υποψηφιότητα για Όσκαρ

Η Κόλινς πρωταγωνίστησε στον πρώτο κύκλο της κωμικής σειράς του BBC, «The Liver Birds», αλλά δεν έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό μέχρι που πήρε έναν τακτικό ρόλο στην σειρά «Upstairs, Downstairs» το 1971.

Παντρεύτηκε τον συνάδελφό της ηθοποιό Τζον Άλντερτον, το 1969. Ο ρόλος της στην ταινία «Σίρλεϊ Βάλενταϊν» του σκηνοθέτη Λούις Γκίλμπερτ, το 1989, της χάρισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ και ένα βραβείο Bafta καλύτερης ηθοποιού.

Η Κόλινς αρχικά είχε αναλάβει τον ρόλο της Σίρλεϊ Βάλενταϊν στην θεατρική παράσταση του West End του Λονδίνου και στο Broadway της Νέας Υόρκης, πριν εμφανιστεί στην κινηματογραφική μεταφορά της παράστασης μαζί με τον Τομ Κόντι.

Ο έρωτας με τον Κώστα στην Ελλάδα

Η Σίρλεϊ της Κόλινς είναι μια προσγειωμένη νοικοκυρά από το Λίβερπουλ, η οποία βαριέται τη ζωή της στα 40 της, σε μια ανιαρή, χωρίς φαντασία χώρα, με πληκτικούς, χωρίς φαντασία ανθρώπους.

Έτσι, όταν κερδίζει την ευκαιρία για δωρεάν διακοπές στην Ελλάδα, την αρπάζει με τα δύο χέρια και μένει εκεί και μετά το τέλος των διακοπών για να ζήσει την πραγματική εμπειρία έξω από το τουριστικό γκρουπ με το οποίο είχε πάει -κάτι που σημαίνει μια υπέροχα σέξι περιπέτεια με τον «πονηρό», ντόπιο Κώστα, τον οποίο υποδύεται ο Τομ Κόντι με ένα εξωφρενικό μουστάκι και προφορά.

Η αυθάδης και εκφραστική Σίρλεϊ σπάει συνεχώς τον τέταρτο τοίχο για να μας πει τι σκέφτεται προκαλώντας τρανταχτά γέλια σε όλες τις κινηματογραφικές αίθουσες όταν ο Κώστας της λέει ότι αγαπά τις ραγάδες της και εκείνη σχολιάζει: «Αυτοί οι άνδρες δε λένε μόνο μ@λακίες;».

Η αυθάδης και εκφραστική Σίρλεϊ σπάει συνεχώς τον τέταρτο τοίχο για να μας πει τι σκέφτεται προκαλώντας τρανταχτά γέλια σε όλες τις κινηματογραφικές αίθουσες όταν ο Κώστας της λέει ότι αγαπά τις ραγάδες της και εκείνη σχολιάζει: «Αυτοί οι άνδρες δε λένε μόνο μ@λακίες;»

«Σαν ποινή φυλάκισης»

Γεννημένη στο Έξμαουθ του Ντέβον το 1940, η Κόλινς μεγάλωσε κοντά στο Λίβερπουλ και ξεκίνησε την καριέρα της ως δασκάλα. Αργότερα στράφηκε στην υποκριτική και, αφού εμφανίστηκε ως Σαμάνθα Μπριγκς στη σειρά «Doctor Who» το 1967, της πρότειναν να συνεχίσει με άλλα 39 επεισόδια, όμως αυτή αρνήθηκε.

Σε συνέντευξή της στο Guardian το 2012, η Κόλινς είπε ότι η ευκαιρία αυτή της φαινόταν «σαν ποινή φυλάκισης».

«Ίσως θα μου είχε δώσει φήμη στην αρχή της καριέρας μου, αλλά τότε θα είχα χάσει τόσα πολλά πράγματα», είπε.

«Νόμιζα ότι δε με ξέρει καν»

Στις τηλεοπτικές της εμφανίσεις περιλαμβάνεται και η πρώτη ιατρική σαπουνόπερα του Ηνωμένου Βασιλείου, «Emergency Ward 10». Ακολούθησε μια σειρά με τίτλο «No, Honestly», στην οποία η ίδια και ο Άλντερτον υποδύονταν ένα παντρεμένο ζευγάρι.

Το 2005, πρωταγωνίστησε ως Μις Φλιτ στην προσαρμογή του «Bleak House» από το BBC. Το 2013 εμφανίστηκε στο «Quartet», το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Ντάστιν Χόφμαν, υποδυόμενη μια πρώην τραγουδίστρια όπερας που διαγνώστηκε με άνοια.

Όταν της προσφέρθηκε ο ρόλος, η Κόλινς είπε στον Guardian τότε: «Εκπλήξεις. Αυτό είναι που μου αρέσει σε αυτή τη δουλειά. Ακόμα και στην ηλικία μου μπορείς να έχεις εκπλήξεις. Νόμιζα ότι ο Χόφμαν δεν με ξέρει καν».

Στις κινηματογραφικές της εμφανίσεις περιλαμβάνονται οι ταινίες «City of Joy» μαζί με τον Πάτρικ Σουέιζι, «Paradise Road» και «Mrs Caldicot’s Cabbage War», στην οποία εμφανίστηκε μαζί με τον σύζυγό της.

Ο Γούντι Άλεν της έδωσε έναν πραγματικό κωμικό ρόλο (αν και μικρό) στην ταινία του «Θα συναντήσεις έναν ψηλό, μελαχρινό άνδρα», το 2010, στην οποία υποδύθηκε την «ύποπτη» μάντισσα που αναφέρεται στον τίτλο.

«Θα τη θυμόμαστε πάντα για τον ρόλο της Σίρλεϊ Βάλενταϊν, όχι μόνο για την υποψηφιότητά της για Όσκαρ ή για την ίδια την ταινία, αλλά και για το ότι κέρδισε και τα επτά βραβεία όταν την υποδύθηκε στο Μπρόντγουεϊ στο θεατρικό έργο»

«Ήθελε όλοι να είναι ξεχωριστοί»

Ο Άλντερτον, στα 84 του σήμερα, είπε: «Η Πολίν Κόλινς ήταν μια εξαιρετική σταρ. Είχα την μεγάλη τύχη να συνεργαστώ μαζί της περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο ηθοποιό σε πολλές τηλεοπτικές σειρές, ταινίες και θεατρικές παραστάσεις στο West End και να παρακολουθήσω από κοντά το ταλέντο της.

»Αυτό που είδα δεν ήταν μόνο η εξαιρετική της ικανότητα να υποδύεται διαφορετικούς χαρακτήρες, αλλά και η μαγεία της να αναδεικνύει το καλύτερο σε όλους τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργαζόταν. Ήθελε όλοι να είναι ξεχωριστοί και το πέτυχε αυτό χωρίς ποτέ να λέει “κοιτάξτε με”. Δεν είναι περίεργο που ψηφίστηκε ως η αγαπημένη της χώρας στη δεκαετία του 1970.

»Θα τη θυμόμαστε πάντα για τον ρόλο της Σίρλεϊ Βάλενταϊν, όχι μόνο για την υποψηφιότητά της για Όσκαρ ή για την ίδια την ταινία, αλλά και για το ότι κέρδισε και τα επτά βραβεία όταν την υποδύθηκε στο Μπρόντγουεϊ στο θεατρικό έργο, στο οποίο έπαιξε η ίδια όλους τους χαρακτήρες. Αλλά η μεγαλύτερη της ερμηνεία ήταν ως σύζυγός μου και μητέρα των όμορφων παιδιών μας».

«Ήταν πικάντικη και υπέροχη»

Η Τζοάνα Λάμλεϊ, που έπαιξε μαζί με την Κόλινς στην ταινία «Σίρλεϊ Βάλενταϊν», επίσης αποτίμησε φόρο τιμής στην «αξέχαστη» ηθοποιό: «Μοιραστήκαμε μόνο ένα απόγευμα, γυρίζοντας μια σκηνή για τη Σίρλεϊ Βάλενταϊν αλλά σε αυτό το σύντομο διάστημα κατάλαβα αμέσως γιατί έγινε μια λαμπρή σταρ. Ο συνδυασμός της ειλικρίνειας και της ψυχικής αφέλειας με το άψογο κωμικό ταίριασμα και την σκανταλιάρικη διάθεση την έκαναν αξέχαστη».

Ο Ράσελ Τ. Ντέιβις, ο οποίος συνεργάστηκε με την ηθοποιό στο επεισόδιο «Tooth and Claw» της σειράς «Doctor Who» το 2006, έγραψε στο Instagram: «Ήταν μεγάλη τιμή να την έχω στο πλατό, ήμουν γεμάτος δέος… Ήταν πικάντικη και υπέροχη, και η καλύτερη ηθοποιός. Όσο για τη Σίρλεϊ Βάλενταϊν, όπως λέει σήμερα ο συγγραφέας Μάθιου Τοντ “λέει περισσότερα για τη ζωή στο Ηνωμένο Βασίλειο εκείνη την εποχή από ό,τι θα μπορούσε να πει οποιοδήποτε ιστορικό βιβλίο”. Μια αληθινή σταρ. Και θα γελούσε με αυτό».