Η κυβέρνηση βρίσκεται σε αποδρομή. Σε αυτό συμφωνεί πλέον το σύνολο των πολιτικών κομμάτων, κομματικοί και παραταξιακοί παράγοντες της Δεξιάς, αλλά και επιχειρηματικοί και εκδοτικοί παίκτες στους οποίους ο Κυριάκος Μητσοτάκης χρωστά την επικοινωνιακή του υπεροπλία και την πολιτική του κυριαρχία, και τώρα προσπαθούν να συγχρονιστούν με το κοινό αίσθημα και τη συνεχώς διογκούμενη κοινωνική δυσαρέσκεια.

Το Μέγαρο Μαξίμου παρακολουθεί με ανησυχία τους άλλοτε στυλοβάτες του να μετατοπίζονται -ορισμένοι να παίρνουν εχθρική στάση απέναντί του-, αναζητώντας νέες ισορροπίες και πολιτικές διαπλοκές για την επόμενη μέρα.

Ο καναλάρχης

Ενδεικτική των νέων ισορροπιών που τείνουν να επικρατήσουν ήταν η συνέντευξη του Αντώνη Σαμαρά που μεταδόθηκε από τον AΝΤ1, βοηθώντας το αντιμητσοτακικό μανιφέστο του πρώην πρωθυπουργού να φτάσει σε κάθε σπίτι. Η συνεννόηση έγινε απευθείας από τον Αντώνη Σαμαρά και τον Θοδωρή Κυριακού και σηματοδοτεί ότι ακόμη ένας επιχειρηματικός παράγοντας γυρίζει την πλάτη στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Μία παράμετρος της υπόθεσης είναι ότι ο ιδιοκτήτης του AΝΤ1 είναι ενισχυμένος από τη στρατηγική συμμαχία με το Atlantic Council. Επιπλέον, λόγω της προσωπικής σχέσης με μέλη της οικογένειας του Αμερικανού Προέδρου, διαμεσολαβεί στις σχέσεις πολιτικών και επιχειρηματιών με το σύστημα Τραμπ. Άλλωστε, παρέθεσε και τη δεξίωση στον Αμερικανό υπουργό Ενέργειας, όπου ήταν καλεσμένοι ευάριθμοι υπουργοί και έλαβε χώρα το τετ α τετ της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ με τον Αντώνη Σαμαρά.

Ήταν ένα μήνυμα στο επιχειρηματικό και πολιτικό κατεστημένο ότι ο πρώην πρωθυπουργός δεν είναι εκτός του παιχνιδιού της επόμενης ημέρας. Αντίθετα, φαίνεται να προκρίνεται ως πιθανή εναλλακτική στον Κυριάκο Μητσοτάκη αν η λύση στο αδιέξοδο που έχει δημιουργήσει ο πρωθυπουργός προκύψει από το δεξιό πολιτικό φάσμα, κάτι που θα επιφέρει τη συνολική ανασυγκρότηση της Δεξιάς.

Το αν οι επιχειρηματίες φτάνουν τόσο μακριά στις αναλύσεις τους δεν είναι βέβαιο. Εκείνο που είναι βέβαιο είναι ότι δυσανασχετούν με τον Κυριάκο Μητσοτάκη που πλέον «είναι πολύ ακριβός» ή «που θέλει να παρεμβαίνει παντού ως προστάτης», ό,τι και αν σημαίνουν αυτά. Ή ίσως επειδή, όπως τον κατηγόρησε ο Αντώνης Σαμαράς, «συμπεριφέρεται σαν να διοικεί εταιρεία» και προκύπτουν τριβές με άλλους που επίσης διοικούν εταιρείες.

Ο ΣΕΒ

Για τον ΣΕΒ, συνολικά, η βασική αιτία της δυσαρέσκειας είναι η αποτυχημένη πολιτική στον τομέα της ενέργειας που έχει εκτοξεύσει το κόστος παραγωγής, έχει μειώσει την κερδοφορία και δημιουργεί πρόβλημα ανταγωνιστικότητας και βιωσιμότητας των επιχειρήσεων. Το δώρο στα εργασιακά που τους έχει κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης κρατώντας χαμηλούς μισθούς και απαλλάσσοντάς τους από τον ενοχλητικό συνδικαλισμό δεν είναι βέβαιο ότι είναι αρκετό για να υπερκεράσει τη δυσαρέσκεια που δημιουργούν οι ανωτέρω αιτιάσεις για τη συμπεριφορά του πρωθυπουργού.

Η βεντέτα με Μαρινάκη

Η πιο κραυγαλέα μετατόπιση είναι του Βαγγέλη Μαρινάκη. Η σχέση του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, με οικογενειακές καταβολές, εξελίχθηκε από προσωπική φιλία με δημόσιες αγκαλιές και απροσχημάτιστη στήριξη στην άνοδό του και έναντι των πολιτικών του αντιπάλων, σε διαπραγμάτευση και τελικά σε καθαρή αντιπαλότητα. Το δείχνει αυτό η σταθερή τον τελευταίο χρόνο επικριτική στάση του Mega αλλά και των άλλων ΜΜΕ του ομίλου απέναντι στην κυβέρνηση, παρά τις προσπάθειες κάποιων φθαρμένων μεγαλοδημοσιογράφων. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, ο επιχειρηματίας δεν συγχώρεσε στον πρωθυπουργό ότι ήταν στον κατάλογο των υποκλοπών. Η ευθύνη αποδόθηκε στον αποπεμφθέντα ανιψιό, αλλά οι οικογενειακές και οικονομικές σχέσεις απέτρεψαν την «τιμωρία» που θα κατεύναζε τον επιχειρηματία. Κάπως έτσι η αντιπαράθεση έχει πάρει τη μορφή βεντέτας. Βέβαια, ο σασμός δεν αποκλείεται, αλλά γίνεται πιο δύσκολος όσο αποδυναμώνεται πολιτικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Ο Μυτιληναίος

Έτερος ισχυρός επιχειρηματίας, ο επικεφαλής της Metlen, έχει ασκήσει επίσης δημόσια έντονη κριτική για το κόστος ενέργειας, παρά τις δουλειές που έχει πάρει από το Δημόσιο. Παρομοίως, αποστάσεις έχει πάρει και άλλος μεγάλος επιχειρηματίας με δικά του ΜΜΕ, με έδρα τον Πειραιά. Όσο για την οικογένεια Βαρδινογιάννη, οι παραδοσιακές σχέσεις αντιπαλότητας με την οικογένεια Μητσοτάκη έχουν οξυνθεί το τελευταίο διάστημα, παρά τις προσπάθειες που έγιναν από την αρχή του χρόνου για να γεφυρωθεί το χάσμα. Αμφότεροι συμφωνούν ότι οι γεννήτορές τους είχαν δίκιο στις εκατέρωθεν αιτιάσεις. Ο μόνος όμιλος στα ΜΜΕ που παραμένει σταθερά στο πλευρό του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι ο όμιλος του Γιάννη Αλαφούζου, όπου δεσπόζει ακόμη το «Μητσοτάκης μέχρι να σβήσει ο ήλιος». Δεν είναι δίχως σημασία ότι σχέσεις της εκάστοτε κυβέρνησης με τον έναν ή τον άλλο επιχειρηματία επηρεάζονται από τις δικές τους αντιπαλότητες.

Μειώνεται το πολιτικό κεφάλαιο

Τον τελευταίο χρόνο το φως της δημοσιότητας βλέπουν κατά καιρούς πληροφορίες για μυστικές συναντήσεις, γεύματα, ακόμη και incognito κοινά ταξίδια του Κυριάκου Μητσοτάκη με μέλη της επιχειρηματικής ελίτ με στόχο τη γεφύρωση των διαφορών και την αμοιβαία κατανόηση. Ωστόσο, οι μπίζνες είναι σαν τη διεθνή διπλωματία, δεν γνωρίζουν φιλίες αλλά μόνο συμφέροντα και σχέσεις ισχύος. Η δε ισχύς του εκάστοτε πρωθυπουργού συνυφαίνεται με το πολιτικό του κεφάλαιο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ελέγχει ακόμη τους αρμούς της εξουσίας: σε σημαντικό βαθμό της οικονομικής -καθώς υπάρχουν αδιάθετα δισ. και μπίζνες προς διανομή, όπως, π.χ., στην ενέργεια-, της κοινοβουλευτικής, της κυβερνητικής, της δικαστικής. Ωστόσο, το πολιτικό του κεφάλαιο συναρτάται με την αποδοχή της ελληνικής κοινωνίας (που έχει πέσει κάτω από το 20%) και με την προοπτική της επανεκλογής του. Ακόμη και οι φιλικοί δημοσκόποι διαπιστώνουν ότι το πρόβλημα πια είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, κάτι που καταγράφηκε με το σημαντικό ποσοστό πολιτών που προτιμά το χάος από τον νυν πρωθυπουργό.

Σημαντικό ρόλο παίζει ο έλεγχος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Οι γαλάζιοι βουλευτές αφενός κινούνται από το ένστικτο της κομματικής πειθαρχίας στον εκάστοτε αρχηγό, αφετέρου όμως έχουν δεσμεύσεις απέναντι στις εκλογικές τους πελατείες που πλέον τους αποδοκιμάζουν σε σημαντικό βαθμό, καθώς και σε ισχυρούς χρηματοδότες.

Η καθαρή αποδυνάμωση του Κυριάκου Μητσοτάκη, που δεν κρύβεται πλέον από τα μαγειρέματα των δημοσκοπικών (όπως, π.χ., η προβολή της εκτίμησης και όχι της πρόθεσης ψήφου), η προσωπική του απαξίωση από τα σκάνδαλα (π.χ. η διασύνδεση του Μαξίμου με τα λαμόγια του ΟΠΕΚΕΠΕ), μειώνει το πολιτικό του κεφάλαιο, αποδυναμώνει τη διαπραγματευτική του θέση και στέλνει το μήνυμα στους άλλοτε στυλοβάτες του να αναζητήσουν αλλού λιμάνι.