Καλό Μήνα, Ιούλιο!!!

Καλό Μήνα, Ιούλιο!!!

Καλό Μήνα, Ιούλιο!!!

Ο Ιούλιος έφτασε στα πόδια μας σαν κύμα που στέλνει η θάλασσα, για να μας υποδεχτεί και να μας καλέσει στην μαγεία της υγρής απεραντοσύνης της, με την ευχή οι αποφάσεις μας να παράγουν μέλλον!!

Μακάρι να είναι ένας όμορφος και ξέγνοιαστος μήνας, γιατί όλοι έχουμε ανάγκη από λίγη ξεκούραση και πολλές όμορφες στιγμές!!

Ευχόμαστε κάθε μέρα αυτού του μήνα να ταξιδέψουμε και σε ένα νέο παραμύθι .... που για τέλος θα έχει, το πιο όμορφο και τρελό μας όνειρο....

Καλό μήνα!! Ονοματοδοσία του Ιουλίου!!!

Ιούλιος, Γιούλης, Αλωνάρης, Αλωνιστής, Χορτοκόπος, Χαρτοθέρης, Γυαλιστής, Γυαλινός, Δευτερούλης, Αημαρίνα, Αηλιάς!!
Ο Ιούλιος ο έβδομος μήνας του Γρηγοριανού ημερολογίου, έχει 31 ημέρες και ο πέμπτος κατά το Ρωμαϊκό για αυτό λεγόταν και Quintilios, μετονομάστηκε σε Ιούλιο.
Την ονομασία του την καθιέρωσε ο Μάρκος Αντώνιος (το 44 π.Χ.), για να τιμήσει το φίλο του και μεγάλο στρατηγό των Ρωμαίων, Ιούλιο Καίσαρα, που γεννήθηκε αυτόν το μήνα και που, όπως είναι γνωστό δημιούργησε το «Ιουλιανό ημερολόγιο». Αντικατέστησε τον πέμπτο μήνα, τον Κυρινάλη.

Ιούλιος ο Αλωνάρης!! 
Καλό και ευλογημένο μήνα σε όλο τον κόσμο!
Εγώ είμαι η βλογημένη θημωνιά,
Που από χρυσά πυργώνομαι δεμάτια.
Ένα μονάχα μένει τη χρονιά,
να με ζηλεύουν κάστρα και παλάτια.
Εγώ είμαι η βλογημένη θημωνιά.
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Εμένα δε με χτίζουν με λιθάρια,
Με χώματα, με ξύλα, με νερά.
Με στήνουν λυγερές και παλληκάρια.
Με στάχυα, με τραγούδια, με χαρά,
Κι ο ιδρώς με ραίνει με μαργαριτάρια.
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Εγώ είμαι των ανθρώπων η κυψέλη,
Που κρύβω την ατίμητη τροφή,
Που κάθε χρόνο η μάνα γη τους στέλλει,
μεσ’ απ’ τα σπλάχνα με στοργή κρυφή,
γλυκύτερην ακόμα κι απ’ το μέλι.
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Λάμπω σαν ήλιος, λάμπω σαν φεγγάρι,
Και σέρνω σκλάβα εμπρός μου τη ζωή
Με το χρυσόξανθό μου το σιτάρι,
που λαχταρούν ρηγάδες και λαοί
που με λατρεύουν σαν προσκυνητάρι.
 Γεώργιος Στρατήγης

Παναθήναια

Στην αρχαία Ελλάδα αποκαλείτο Εκατομβαιών

Ο πρώτος αττικός μήνας άρχιζε με την εμφάνιση της νέας σελήνης (νουμηνία) μετά το Θερινό Ηλιοστάσιο.

Ο πρώτος μήνας (μέσα Ιουλίου – μέσα Αυγούστου) του αττικού ημερολογίου ήταν ο Εκατομβαιών που είχε πάρει το όνομά του από τα Εκατόμβαια, μία γιορτή που γινόταν προς τιμή του Απόλλωνα.

Κατά τη διάρκεια του μήνα γιορτάζονταν στην Αθήνα εκτός από τα Εκατόμβαια, τα Κρόνια, τα Συνοίκια και τα Παναθήναια (με κορυφαία τη μέρα των γενεθλίων της Θεάς Αθηνάς, στις 28 του μήνα).

Από τις 21 Ιουλίου και έπειτα οι μέρες λέγονται Κυνάδες μέρες, γιατί ανατέλλει μαζί με τον ήλιο ο Σείριος το πιο λαμπερό αστέρι που είναι ο αστερισμός του μεγάλου Κυνός και κάνει πολλή ζέστη....

Το Αφήλιο της Γης

Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, τις πρώτες ημέρες του Ιουλίου (γύρω στις 3 του μήνα) η Γη μας βρίσκεται στο πιο απομακρυσμένο σημείο της ετήσιας τροχιάς της, στο αφήλιο της δηλαδή, γεγονός που δεν πρέπει να ξενίζει κανέναν αφού η απόστασή μας από τον Ήλιο δεν σχετίζεται με τις θερμοκρασίες που επικρατούν πάνω στη Γη.

Αυτό, όπως είναι γνωστό, οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην κλίση του άξονα της Γης κι όχι από του αν βρισκόμαστε στο αφήλιο ή στο περιήλιο της γήινης τροχιάς.

Έτσι στη διάρκεια του Καλοκαιριού ο Ήλιος ευνοεί το βόρειο ημισφαίριο, οι ακτίνες του πέφτουν πάνω μας περισσότερο κάθετα και ενώ εμείς έχουμε Καλοκαίρι, στο νότιο ημισφαίριο έχουν Χειμώνα.

Εορτές τον Ιούλιο

Ο προφήτης Ηλίας, του οποίου η μνήμη γιορτάζεται στις 20 του μήνα, είναι συνδεδεμένος και με τις βροχές και με τις κορυφές των βουνών. Σε κάθε περιοχή θα βρούμε κι από ένα ξωκλήσι του. Από την αρχαιότητα άλλωστε οι κορυφές ήταν κέντρα λατρείας και ταυτίζονταν με τον Δία που ήταν επίσης και θεός των μετεωρολογικών φαινομένων, εξ ου και οι ονομασίες του ως Νεφεληγερέτης, Υέτιος και Κεραύνιος, ιδιότητες που οι νεοέλληνες, αλλά και οι Σλάβοι, αποδίδουν και στον προφήτη Ηλία.

Σύμφωνα με μια παράδοση που αναφέρει ο Γεώργιος Ν. Αικατερινίδης:

«Οι βροχές και τ’ αστροπελέκια από τον προφήτη Ηλία γίνονται. Ξαπλώνει στα σύννεφα και κοιμάται, όταν είναι να καλοσυνέψει ο καιρός. Μα όταν είναι για νερό, τρέχει με τ’ αμάξι του στον ουρανό και γι’ αυτό βροντάει… Όταν βροντάει, είναι που με το πύρινο αμάξι του κυνηγάει τη Λάμια να τη σκοτώσει, για να μην καταστρέψει τα σπαρτά των ανθρώπων. Οι αστραπές που πέφτουνε τότες είναι οι πύρινες σαγίτες που ρίχνει στη Λάμια ο άγιος».

Δεν είναι, όμως, μόνο ο προφήτης Ηλίας που γιορτάζεται τον Ιούλιο. Πολλές από τις μεγάλες γιορτές του μήνα είναι αφιερωμένες στους άγιους «ιατήρες» αρχίζοντας με τους Ανάργυρους γιατρούς Κοσμά και Δαμιανό την πρώτη του μήνα. Η αφιλοκερδής δραστηριότητά τους εξόργισε τον έπαρχο ο οποίος τους ζήτησε τον 3ο αιώνα να αποκηρύξουν την πίστη τους, κι όταν αυτοί αρνήθηκαν τους βασάνισε και στο τέλος τους αποκεφάλισε.

Στη συνέχεια έρχεται η γιορτή της θεραπεύτριας Αγίας Κυριακής στις 7 Ιουλίου, ενώ στις 17 του μήνα γιορτάζεται η μνήμη της Αγίας Μαρίνας η οποία «ξε-μαραίνει», αναζωογονεί δηλαδή, τα καχεκτικά παιδιά. Στη γιορτή της στο Θησείο συνήθιζαν να περνούν ξάγρυπνοι τη νύχτα όσοι είχαν άρρωστα παιδιά, αλλάζοντας τα ρούχα τους μπροστά στην εικόνα της.

Και οι γιορτές συνεχίζονται με την οσιομάρτυρα Αγία Παρασκευή που σύμφωνα με την παράδοση θεραπεύει τα μάτια και της οποίας η μνήμη εορτάζεται στις 26 του μήνα.

Μια ημέρα αργότερα γιορτάζεται και ένας άλλος ιαματικός άγιος, ο Παντελεήμων, που γεννήθηκε περί τα μέσα του 3ου αιώνα στη Νικομήδεια της Μικράς Ασίας, ασκούσε την ιατρική ως φιλανθρωπία κι ο οποίος αποκεφαλίστηκε το έτος 305. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και η ανθρωπολόγος Λίντα Παπαγαλάνη:

«Η θρησκευτική λαϊκή παράδοση κρατά ζωντανή τη θαυματουργική χαριτοδότηση των αγίων, όπως και των αρχαίων θεοτήτων. Με ευχές, τελετικά δρώμενα και προσφορές, οι πιστοί προσπαθούν, σ’ ένα συνδυασμό ευλάβειας, πίστης, φόβου και προσωπικής ωφέλειας, να διασφαλίσουν την συνεπικουρία των θείων δυνάμεων».

Καλό μας μήνα, γεμάτο χαμόγελα και χρώματα....