Παγκόσμιος διπλωματικός πυρετός σε μια παρτίδα πόκερ που μπορεί να αλλάξει τη μορφή του κόσμου μέσα από αλλαγή συνόρων στην Ουκρανία, οδηγώντας σε μια νέα «Γιάλτα» αλά 1945 (ερήμην, όμως, αυτήν τη φορά των άκρως ανησυχούντων και εντόνως διαμαρτυρομένων Ευρωπαίων), αναπτύσσεται τα τελευταία 24ωρα γύρω από την πολυθρύλητη συνάντηση κορυφής Τραμπ–Πούτιν την Παρασκευή του Δεκαπενταύγουστου στη (ρωσική έως το 1867) Αλάσκα, για τη διευθέτηση του ουκρανικού ζητήματος.

Η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου είναι αν στη βορειοδυτική εσχατιά των ΗΠΑ στην Αρκτική θα προσκληθεί τελικά από τον Ντόναλντ Τραμπ ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, κάτι που άφησε ανοιχτό χθες ο Αμερικανός πρόεδρος, αλλά κυρίως αν ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα ανεχθεί την παρουσία του «μισητού» Ουκρανού προέδρου στην «περίμετρο», έστω και χωρίς να τον συναντήσει.

Το βέβαιο είναι ότι οι πρόεδροι των ΗΠΑ και της Ρωσίας είναι διατεθειμένοι να προχωρήσουν «μονομερώς» σε ριζικές λύσεις (λέγεται και γεωπολιτική μοιρασιά…) ερήμην της Ουκρανίας και των Ευρωπαίων, δημιουργώντας αρνητικά τετελεσμένα γι’ αυτούς. Το Σάββατο, ο Τραμπ δήλωσε απερίφραστα ότι το τέλος του πολέμου θα περιλαμβάνει μια «ανταλλαγή εδαφών προς αμοιβαίο όφελος», με τον Ζελένσκι να απαντά ακαριαία πως «οι Ουκρανοί δεν θα παραχωρήσουν ποτέ τη γη τους στους κατακτητές».

Το ίδιο επανέλαβε στη Βρετανία ο προσωπάρχης του Ουκρανού προέδρου, Αντρίι Γιέρμακ, έπειτα από συνομιλίες που είχε με τον Αμερικανό αντιπρόεδρο Τζέι Ντι Βανς και Ευρωπαίους αξιωματούχους, υπογραμμίζοντας ότι «η γραμμή του μετώπου δεν είναι σύνορο και το Κίεβο δεν θα κάνει καμία εδαφική παραχώρηση στη Ρωσία».

Σύμφωνα με αποκαλυπτικά δημοσιεύματα της «Wall Street Journal», o Πούτιν είναι διατεθειμένος στο τέλος της διαπραγμάτευσης και προκειμένου να επιτευχθεί εκεχειρία να περιορίσει τις εδαφικές απαιτήσεις του στο Ντονέτσκ και το Λουγκάνσκ της Ανατολικής Ουκρανίας, εννοείται και στην Κριμαία, την οποία κατέχει από το 2014. Όμως για να παραχωρήσει τα τμήματα των επαρχιών της Ζαπορίζια και της Χερσώνας που κατέχει ο ρωσικός στρατός, απαιτεί να αποσυρθούν τα ουκρανικά στρατεύματα από το δυτικό Ντονέτσκ και να μην μπει η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ, όρους που οι Ευρωπαίοι δεν αποδέχονται σε καμία περίπτωση.

Σε κοινή δήλωσή τους, την οποία χαιρέτισε ο Ζελένσκι, οι ηγέτες Γαλλίας, Βρετανίας, Γερμανίας, Ιταλίας, Πολωνίας, Φινλανδίας, μαζί με την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, υπογράμμισαν ότι καμία ειρήνευση δεν μπορεί να αποφασιστεί χωρίς την Ουκρανία: «Καλωσορίζουμε το έργο του προέδρου Τραμπ για να σταματήσουν οι σκοτωμοί και ο επιθετικός πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία και να επιτευχθεί μια δίκαιη και διαρκής ειρήνη με ασφάλεια. Παραμένουμε υπέρ της αρχής ότι τα διεθνή σύνορα δεν πρέπει να αλλάζουν με τη βία. Είμαστε πεπεισμένοι ότι η λύση μπορεί να επιτευχθεί μόνο με ενεργό διπλωματία, στήριξη στην Ουκρανία και πίεση στη Ρωσία να τερματίσει τον παράνομο πόλεμο. Δηλώνουμε έτοιμοι να προσφέρουμε τη διπλωματική στήριξή μας μαζί με την οικονομική και στρατιωτική βοήθειά μας στην Ουκρανία», τόνισαν οι 6+1.

Κατά τους «New York Times», οι Ευρωπαίοι κατέστησαν σαφές ότι δεν θα δεχτούν μια νέα «Γιάλτα» που θα μοιράσει την Ευρώπη μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας – αν και το 1945 δίπλα στους Ρούσβελτ και Στάλιν ήταν παρών μόνο ο επικεφαλής μιας παρακμάζουσας αυτοκρατορίας, ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ.

Σύμφωνα με τη «Wall Street Journal», οι Ευρωπαίοι αντιπροτείνουν στις ρωσικές θέσεις ενισχυμένες εγγυήσεις ασφάλειας για την Ουκρανία, δηλαδή είσοδό της στο ΝΑΤΟ, παύση εχθροπραξιών πριν αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις και αναγνώριση της σημερινής γραμμής αντιπαράθεσης ως αφετηρία των διαπραγματεύσεων, προτού ξεκινήσει η συζήτηση για «αμοιβαία ανταλλαγή εδαφών». Ως τέτοια οι Ρώσοι δεν εννοούν μόνο την αποχώρηση των ελάχιστων ουκρανικών δυνάμεων που παραμένουν στη ρωσική επαρχία του Κουρσκ, αλλά την επιστροφή στην Ουκρανία μέρος των… δικών της επαρχιών, της Ζαπορίζια και της Χερσώνας.

Χωριστά, ο Εμανουέλ Μακρόν δεν έκρυψε τη δυσφορία του για τον αποκλεισμό της Ευρώπης από το παζάρι, γράφοντας χαρακτηριστικά στην πλατφόρμα Χ, ύστερα από τηλεφωνικές συνομιλίες που είχε με τους Ζελένσκι, Μερτς και Στάρμερ, ότι «οι Ευρωπαίοι πρέπει απαραίτητα να αποτελέσουν μέρος της λύσης, καθώς δεν διακυβεύεται μόνο η ασφάλεια της Ουκρανίας, αλλά και η δική τους».

Τις ανησυχίες Ουκρανών και Ευρωπαίων προσπάθησε να διασκεδάσει ο Αμερικανός αντιπρόεδρος, Τζέι Ντι Βανς, σε συνομιλίες που είχε το Σάββατο το Σέβενινγκ του Κεντ με ανώτατους Ουκρανούς και Ευρωπαίους αξιωματούχους, όπως φυσικά και με τον Βρετανό ομόλογό του Ντέιβιντ Λάμι. Μετά το πέρας των συνομιλιών, ο Γιέρμακ ευχαρίστησε τον Βανς για τον «σεβασμό» που επέδειξε σε όλες τις ουκρανικές παρατηρήσεις και για τις προσπάθειές του προς μια «αξιόπιστη ειρήνη».

CNN: ΝΙΚΗ ΠΟΥΤΙΝ, ΑΡΓΗ ΗΤΤΑ ΖΕΛΕΝΣΚΙ

Σύμφωνα με ανάλυση του CNN, η συνάντηση στην Αλάσκα συνιστά από μόνη της «νίκη του Βλαντιμίρ Πούτιν» και «αργή ήττα του Κιέβου».

Πέραν του συμβολικού γεγονότος ότι ο Ρώσος πρόεδρος θα πατήσει σε αμερικανικό έδαφος χωρίς να κινδυνεύει να συλληφθεί βάσει του εντάλματος του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (και μάλιστα σε μια επαρχία που πούλησε ο Ρώσος τσάρος Αλέξανδρος Β΄ στις ΗΠΑ το 1867 αντί 7,2 εκατ. δολαρίων, για να ξεχρεώσει ζημιές του πολέμου της Κριμαίας…), το Κρεμλίνο βλέπει σε αυτήν τη συνάντηση την ευκαιρία να ανακτήσει εδάφη χωρίς μάχη.

Στην Ανατολική Ουκρανία, ο ρωσικός στρατός είναι κοντά στην περικύκλωση δύο κομβικών πόλεων της περιφέρειας του Ντονμπάς, της Ποκρόβσκ και της Κοστιαντινίφκα. Σε αντάλλαγμα, το Κίεβο θα μπορούσε να ανακτήσει μικρές συνοριακές ζώνες στις περιοχές Σούμι και Χάρκοβο, όμως ο βασικός στόχος παραμένει η κατάπαυση του πυρός. Παράλληλα, οι βρετανικές υπηρεσίες υποστηρίζουν ότι τον Ιούλιο οι Ρώσοι κατέλαβαν 550 τετραγωνικά χιλιόμετρα ουκρανικού εδάφους στο Ντονμπάς και ώσπου να επιτευχθεί εκεχειρία θα συνεχίζουν τις μάχες.

MENTBENTEΦ

«Oι ευρωηλίθιοι εμποδίζουν τις προσπάθειες για ειρήνευση»

Στον γνώριμο ρόλο του «κακού μπάτσου», ο πρώην πρόεδρος της Ρωσίας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, κατηγόρησε τους «ευρωηλίθιους» (sic) ότι προσπαθούν να εμποδίσουν τις αμερικανικές προσπάθειες για λύση στην Ουκρανία.

Παράλληλα, κατήγγειλε το Κίεβο ότι προσέλαβε ως μισθοφόρους δολοφόνους των λατινοαμερικανικών καρτέλ ναρκωτικών της Κολομβίας και του Μεξικού, οι οποίοι «αποδεκατίζονται από τους Ρώσους στρατιώτες».